آسیه کامرانی - وابستگی سازمانی : مدرس دانشگاه آزاد اسلامی واحد دره شهر

اعتیاد و سوء مصرف مواد مخدر به مثابه یک مسئله اجتماعی پدیده ای است که همراه با آن توانایی جامعه در ارزیابی و حفظ نظم موجود از بین می رود. عملکرد بهنجار حیات اجتماعی مختل می گردد و باعث دگرگونی های ساختاری در نظام اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی یک اجتماع می شود. تاکنون محققان در رشته های مختلف و بر اساس دیدگاه های مختلف، علل و عوامل متعددی را برای سوء مصرف مواد مخدر برشمرده اند و سعی در تبیین این پدیده خانمانسوز داشته اند، رویکرد سرمایه اجتماعی با درنظر گرفتن روابطی که فرد با دیگران برقرار می کند به نقش عواملی از جمله اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی، شبکه های اجتماعی فرد در بررسی مسائل اجتماعی می پردازد. پژوهش حاضر به دنبال بررسی تأثیر میزان سرمایه اجتماعی بر اعتیاد به مواد مخدر (مقایسه بین دو گروه معتادین و غیرمعتادین) می باشد که با استفاده از نظریات رابرت پاتنام، جیمز کلمن، حین جاکوبس در سرمایه اجتماعی به دنبال آزمون فرضیات می باشد. روش پژوهش حاضر پیمایشی از نوع مقایسه ای، ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته می باشد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها بیانگر آن است که بین میزان سرمایه اجتماعی افراد و اعتیاد رابطه معناداری وجود دارد. در نهایت پیشنهاد می شود که به منظور پیشگیری از اعتیاد برنامه های منظم و سازمان یافته ای جهت آگاه سازی افراد به ویژه نوجوانان و خانواده هایشان تدوین شود و شناخت گروه های در معرض خطر و بازتوانی اعضاء خانواده های آسیب دیده از معضل اعتیاد در برنامه ریزی های نهادهای مرتبط با کنترل اعتیاد قرار داده شود.

سرمایه اجتماعی، اعتیاد، اعتماد اجتماعی، مشارکت اجتماعی، شبکه های اجتماعی