آزاده بوستان - استادیار گروه علوم دامی اردبیل، دانشگاه محقق اردبیلی، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی مغان، گروه علوم دامی

ارزشهای اصلاحی ژنومیک (GEBV) با استفاده از تعداد زیادی از نشانگرهای SNP برای انتخاب ژنومیک مورد محاسبه قرار می گیرند. یک فاکتور کلیدی برای یک برنامه انتخاب ژنومیک موفق، توانایی برای پیش بینی دقیق GEBV می باشد. این امر نیاز به یک جامعه مرجع (گروه پایه) دارد که اثرات نشانگری به وسیله آن به طور صحیح تخمین زده شوند. در این تحقیق ما استفاده از اطلاعات 50-40 درصد از حیوانات برتر نسل قبل را (بر اساس ارزیابی ژنتیکی سنتی) نسبت به انتخاب 50-40 درصد از حیوانات همان نسل به طور تصادفی، مورد مقایسه قرار دادیم. در این مطالعه برای هر حیوان ژنومی متشکل از 3 کروموزوم هریک با 1000 نشانگر SNP که با فواصل مساوی از یکدیگر قرار گرفته بودند شبیه سازی شد. برای ایجاد میزان کافی عدم تعادل پیوستگی بین مکانهای ژنی، تلاقی تصادفی برای 50 نسل در یک جمعیت محدود انجام شد. در نسل 51 اندازه جمعیت به 3000 حیوان افزایش یافت و این ساختار تا نسل 55 ادامه یافت. حیوانات نسل 5 جوان، فاقد رکورد و کاندیدای انتخاب بودند. نتایج این مطالعه نشان داد به کار بردن حیوانات برتر منجر به کاهش صحت ارزیابی ژنومیک به میزان تقریبی 5 درصد می شود.

جامعه مرجع، کاندیدای انتخاب، نشانگر، حیوانات برتر و صحت ارزیابی ژنومیک