تعیین پرتفوی با استفاده از تحلیل پوششی داده های فازی در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

در این تحقیق هدف ما انتخاب پرتفویی از بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد به کمک رویکرد تحلیل پوششی داده ها و منطق فازی بوده است به گونه ای که بازده این سهام با بازده پرتفوی تصادفی و متوسط بازدهبازار مورد ارزیابی قرار گرفته است. در بسیاری از موارد سرمایه گذار با گزینه هایی روبروست که بصورت مبهم می باشد و ابهام در تجزیه و تحلیل تصمیمات، سبب ناقص شدن تحلیل می گردد. مجموعه های فازی نیاز به داده های دقیق را در تصمیم گیری کاهش می دهند.از طرفی تحلیل پوششی داده ها یک چارچوب تئوریک برای تحلیل عملکرد و اندازه گیری کارایی است.و فازی باعث افزایش کاربرد DEA می گردد. سنجش کارایی شرکت ها با کمک DEA می تواند به عنوان راهکاری به سرمایه گذاران در انتخاب شرکت کمک نماید. برای این کار ما ابتدا به تعیین متغییر هایی که از نظر یک سرمایه گذار در انتخاب سهام مهم می باشند پرداخته ایم که عبارتند از: P/E ، بازده یک ساله، بازده سه ساله، بازده پنج ساله، EPS ، بتا ، سیگما، همچنین جمع درآمدها و بهای تمام شده کالا و هزینه های مالی هرشرکت. و با کمک مدل CCR و منطق فازی به تعیین میزان کارایی هر یک از 12 شرکت در دوره زمانی پنج ساله 88 21 ، انتخابی بپردازیم. در روش اول یعنی بررسی با هفت متغییر اول - و تعیین شاخص اهمیت هر یک از آنها با کمک مفاهیم فازی و تعیین میزان کارایی هر یک از شرکت ها با مدل CCR ، هفتشرکت از 12 شرکت دارای کارایی 2 بودندو در روش دوم با استفاده از اعداد فازی مثلثی مربوط به درآمدها و هزینه های شرکت ها و مدل CCR فازی هیچ شرکتی دارای کارایی 2 نبوده اما 4 شرکت میزان کارایشان بیشتر از 0/8 بوده است. در نهایت به تشکیل پرتفویی از این یازده شرکت پرداختیم و ملاحظه گردید که بازده این پرتفوی با متوسط بازده بازار و بازده پرتفویی که بصورت تصادفی تشکیل شده بود متفاوت است و ملاحظه می شود این بازده از بازده تصادفی بیشتر اما از بازده بازار کمتر است.

کلیدواژه ها:

پرتفوی ، تحلیل پوششی داده ها ، فازی