کورس دیوسالار - کارشناس ارشد مطالعات اعتیاد، مرکز تحقیقات علوم اعصاب،پژوهشکده نوروفارماکولوژی،دانشگاه علوم پزشکی کرمان،کرمان، ایران
علیرضا آقایوسفی - دانشیار گروه روانشناسی دانشگاه پیام نور تهران
ام البنین رودباری - دانشجوی دکترای روانشناسی دانشگاه پیام نور تهران
حدیث سعیدی - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، مرکز تحقیقات بیماری های مغز و اعصاب،دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران

پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین راهبردهای مقابله ای و معنا در زندگی با گرایش به اعتیاد در دانش آموزان پسردبیرستانی شهر کرمان انجام شد. شرکت کنندگان پژوهش شامل 353 نفر دانشآموز پسر بودند که از بین دانشآموزان 11 دبیرستانسطح شهر کرمان انتخاب شدند. برای اندازهگیری متغیرهای پژوهش فرم کوتاه پرسشنامه مقابله با شرایط پراسترس اندلر و پارکر، مقیاس آمادگی به اعتیاد راوید و بوچر 1992 ( و مقیاس معنا در زندگی استگر و همکاران ) ( MLQ (، مورد استفاده قرار گرفتند. به منظور تحلیل داده ها از روش آماری همبستگی و رگرسیون با کمک نرم افزار SPSS نسخه 11 ، استفاده شد. نتایج نشان داد که بین سبک هیجان مدارو اجتنابی با گرایش به اعتیاد رابطه مثبت و بین راهبردهای مسأله مدار با گرایش به اعتیاد رابطه منفی معناداری وجود دارد. همچنین بین معنا در زندگی با گرایش به اعتیاد رابطه منفی وجود دارد و معنای زندگی به عنوان سپری حمایتی در برابر گرایش به اعتیاد عمل میکند.

راهبردهای مقابله با استرس ، معنا در زندگی ، گرایش به اعتیاد