عفاف منصوری - دانشکده حقوق دانشگاه پیام نور
طاهره حکمت رجبی نژاد - گروه مطالعات ترجمه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد شمال تهران
محمد نافعی رحمانی - دانشکده حقوق، دانشگاه قم

سالمندی را می توان یکی از چالش های بزرگ اجتماعی و بهداشتی اواخر قرن 20 ام و قرن 21 ام نامید. این چالش حاصل پیشرفت های اخیر بشر در امور مراقبت های بهداشتی، درمانی و تغذیه ای می باشد به همین دلیل جوامعپیشرفته تر دارای جمعیت سالمند بیشتری هستند. انسان ها در دوره سالمندی بیشتر از هر زمان دیگری به استراحت، آرامش و امکان استفاده از امکانات شهری نیاز دارند. اما نگرانی هایی از قبیل عدم پوشش بیمه ای، مشکلات معیشتی،رفاهی، بهداشتی و تغدیه مانع از تحقق این آرامش خاطر می گردد. بررسی قوانین اصلی کشور طی دوره ادوار گذشته نشان داد که آیین نامه اجرایی جزء 5 بند الف ماده 192 قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی جمهوری اسلامی ایران که در سال 1383 به تصویب رسید، کامل ترین مجموعه حمایت از سالمندان در ایان می باشد.این مجموعه قانونی که مشتمل بر 23 ماده می باشد، اهم نیازهای سالمندان و محل تامین بودجه و دستگاه های دولتی مجری را به صراحت مشخص نموده است. لیکن این سوال همواره مطرح است که چرا وضع سلامت، کرامت، زندگی و معیشت سالمندان در کشور، در شرایط مطلوب و ایده آل نیست؟ مسلما این مشکل ریشه در مدیریت ضعیف این صنف و همچنین محدودیت منابع مالی دولت برای اجرای مصوبه های قانونی در این زمینه دارد

حمایت قانونی، برنامه توسعه سوم، حدمات سالمندان، حقوق سالمندان