میلاد حکیم زاده - دانشجوی دکتری مدیریت، دانشگاه فردوسی مشهد، مدیر روابط عمومی شرکت عمران و مسکن سازان منطقه شرق
علیرضا پویا - استاد یار گروه مدیریت دانشگاه فردوسی مشهد

سیستم پویای شهرها مدام در حال تغییر و تحول است. در این میان مشکلاتی مانند تغییرات فرهنگی واجتماعی، فقر، آلودگی های بهداشتی - زیست محیطی و ناپایداری های کالبدی، برخی نقاط شهر را دگرگونساخته و رنگ و بویی متفاوت از گذشته که نشانه هایی از عدم توسعه پایدار شهری است، بر آنها می نشاند. کیفیت توسعه و زیر ساخت های آن در اثر برنامه ریزی های نامطلوب گذشته مسائل عمده ای را در روندتوسعه شهر های استان خراسان رضوی ایجاد کرده است. از اینرو نخستین گام در برنامه ریزی مناسب توسعه پایدار بافت های فرسوده، شناخت و سطح بندی نواحی یاد شده در سطح استان خراسان رضوی می باشد.روش کار این پژوهش، ترکیبی از روش های توصیفی- تحلیلی است. 20 ناحیه فرسوده منتخب استان در پانزده شهرستان و پنج ناحیه در شهر مشهد با ارسال پرسشنامه 42 سنجه ای در چهار بخش اقتصادی،فرهنگی- اجتماعی، فنی- کالبدی و بهداشتی- زیست محیطی با تکنیک تحلیل خوشه ای سلسله مراتبی و به کمک نرم افزارspss16 در چهار خوشه، گروه بندی گردید. یافته ها نشان دهنده تفاوت ها و نابرابری هاییدر سطح توسعه یافتگی بافت های فرسوده خراسان رضوی می باشد. لذا این تفاوت ها لزوم تهیه و اجرای برنامه ها و طرح های هدفمند را برای توسعه یکپارچه و متوازن شهرها مانند تخصیص متوازن بودجه بهشهرها، تدوین برنامه های نوسازی و بهسازی در بافتهای فرسوده کمتر توسعه یافته در راستای بهبود زیرساختهای کالبدی- نهادی و زیست محیطی و تدوین برنامه های مناسب فرهنگی و اجتماعی ایجاب می کند

بافت فرسوده، توسعه یافتگی شهری، تحلیل خوشه ای، خراسان رضوی