واکاوی الگوهای معماری پایدار در خانه های سنتی اردبیل

معماری پایدار یکی از مباحثی است که در دوران معاصر در کشور ما مطرح شده و مورد توجه اکثریت معماران قرار گرفته است . نگاهی به معماری بومی مناطق اقلیم سرد و خشک ایران ، حکایت از شناخت خصوصیات محیطی و چاره اندیشیهوشمندانه نیاکان ما برای استفاده هر چه بیشتر از مواهب طبیعی و مقابله با مشکلات و ناهنجاری های اقلیمی – محیطی آن دارد. معماری بومی اردبیل دقیقاً منطبق با شرایط محیطی و اقلیمی مناطق سرد و خشک بوده و دارای هویتخاص اقلیمی منطقه خود می باشد. بنابراین شناخت این معماری در راهکارهای بومی آن ، زمینه ارزشمندی را برایاستفاده از آنها در فضاهای جدید ایجاد می کند. هدف از این تحقیق این است که پس از شناخت و بررسی و تحقیق درمورد مفهوم معماری پایدار به تعریف و شناخت الگوهای معماری بومی و پارامتر های استفاده شده معماری سنتی ایران دراقلیم سرد و خشک پرداخته شود. با توجه به اینکه معماری سنتی و بومی اقلیم سرد و خشک شهر اردبیل ، نمونه یک معماری پایدار می باشد. در این راستا تعدادی از خانه های سنتی این شهر از لحاظ جهت گیری ، موقعیت بنا ، استفاده از مصالح بومی ، ساختار فضایی و... در این تحقیق مورد تحلیل قرار می گیرد و انتظار می رود با بکار گیری این موارد بتوانبخش عمده ای از مصارف و آلودگی زیستی را تقلیل داد. هدف از این مقاله بررسی چگونگی قرار گیری ، ساخت و عوامل معماری پایدار در خانه های سنتی شهر اردبیل است.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، الگوهای معماری ، معماری بومی ، خانه های سنتی اردبیل