بررسی لرزه خیزی و رابطه ی گوتنبرگ-ریشتر در گستره ی تهران

تهران یک منطقه سیاسی، اقتصادی، صنعتی با حساسیت های بسیار است.گستره تهران با جمعیت زیاد، مرکز مسیرهای مواصلاتی کشور نیز می باشد، به همین علت، نگهداری و پیوستگی بهره برداری از سازه ها و شریان های حیاتی در این شهر اهمیتی دوچندان دارد. همچنین تهران به عنوان پایتخت و مهمترین شهر در ایران، چنانچه به یکی از بلایای طبیعی و از آن میان، زمین لرزه مواجه شود می تواند بزرگترین فاجعه جهانی را رقم بزند[ 1]. لذا پی بردن به ماهیت لرزه خیزی گستره ی تهران می تواند گامی موثر در جهت شناخت بهتر و رسیدن به راهکارهای کاهش خطر پذیری لرزه ای تهران باشد.مطالعه و بررسی لرزه خیزی این منطقه به منزله گام اول برای برآورد خطر زمین لرزه تهدیدکننده ی این گستره، موردتوجه است. در این پژوهش با مطالعه لرزه خیزی و لرزه زمین ساخت تهران و بررسی بر روی زلزله های بزرگتر از 4 ریشتر در محدوده شعاعی 200 کیلومتری گستره ی تهران از سال 1900 میلادی تا ماه نوامبر سال 2014 که شامل 4537 سری داده می باشد رابطه ی لرزه خیزی گوتنبرگ-ریشتر برای گستره ی تهران در دو دوره ی زمانی (2014-1900) و (2014-1964) ارائه و مقایسه می شود.

کلیدواژه ها:

زلزله ، تهران ، پارامترهای لرزه خیزی ، رابطه ی گوتنبرگ ، ریشتر ،