فضل الله اسمعیلی - استادیار گروه جغرافیا وبرنامه ریزی روستایی دانشگاه پیام نورایران
مهدیه نخعی - دانشجوی دکتری جغرافیا وبرنامه ریسی شهری،باشگاه پصوهشگران جوان ونخبگان،مرنذ،ایران
مهدی خداداد - دانشجوی کارشناسی ارشذ جغرافیا و برنامهریسی روستایی، دانشگاه گلستان

نواحی روستایی ازاولین مناطق اسیب پذیر درمواجه با مخاطرات طبیعی هستند و درمقابل چنین خطراتی بیمه نیستند این مناطق بسته به موقعیت جغرافیایی خود تحت تاثیر مخاطرات طبیعی ویژه ای می باشند و به علت فقر شدیدتر و دانش و تکنولوژی محدودتر نسبت به دیگر سکونتگاه های انسانی دربرابر خطرات طبیعی اسیب پذیرترند به همین دلیل استفاده ازتمام ظرفیت های مناطق روستایی جهت کاستن ازمیزان اسیب پذیری امری ضروری می باشد درهمین راستا هدف ازپژوهش حاضر بررسی اثرات ظرفیت سازی دردهستان انجیرآب جهت کاستن ازمیزان خسارات احتمالی براثرزلزله می باشد که بدین منظور ازروش توصیفی تحلیلی و پیمایش میدانی استفاده شده است جامعه مورد مطالعه دهستان انجیرآب درشهرستان گرگان می باشد که 4روستای پرجمعیت این دهستان شامل محمدآباد اکبرآباد ، زنگیان و سعدآباد انتخاب و تعداد 200نفرازسرپرستان خانوار بااستفاده ازفرمول کوکران انتخاب و پرسشنامه بصورت تصادفی ساده بین آنها توزیع شدها ست یافته های بدست آمده بااستفاده ازنرم افزار Spss و ازمون فریدمن و اسپیرمن نشان دهنده ظرفیت بالای دهستان انجیرآب درابعادکالبدی - فضایی و نهادی و ظرفیت پایین دربعداقتصادی - اجتماعی می باشد

توسعه ظرفیتی ، زلزله ، مناطق روستایی ، دهستان انجیرآب ، شهرستان گرگان