حمیدرضا شریف - استادیار دانشکده هنر و معماری دانشگاه شیراز

هدف اصلی آموزش معماری تربیت افرادی است که بر طیف عمل خلاقانه تسلط یافته تا توان انتظام بخشی به مقتضای زیست انسانی را داشته باشند. بدین لحاظ شناخت فنون و تکنیک های مختلف برای پرورش خلاقیت به عنوان یکی از ارگان ضروری امر آموزش معماری محسوب می شود. محققان فنون مختلفی همچون طوفان مغزی، الگوبرداری از طبیعت تکنیک گروه اسمی، گریزاندیشی را برای این منظور ذکر کرده اند که برای آنها تعاریف و روش های گوناگونی ارائه شده است. هدف این مقاله بررسی و تحلیل دیدگاه های صاحب نظران و اندیشمندان برای روشن سازی مفهوم گریزاندیشی است. برای این منظور پس از بررسی دیدگاه های مختلف، شناخت جامعی از آن ارائه داده می شود.

آموزش معماری، خلاقیت، گریزاندیشی، نوآوری، واگراندیشی