شهرام اسفندیارزاده ملکی - دانشجوی دکترای جامعه شناسی سیاسی و مدرس دانشگاه پیام نور میاندوآب
لیلا قهرمانیان - کارشناس ارشد آموزش زبان انگلیسی و مدرس دانشگاه پیام نور میاندوآب

هویت ملی از دیدگاه جامعه شناسی به مثابه نوعی احساس تعلق عاطفی نسبت به اجتماع است که موجب وحدت و انسجام ملی شده و دارای ابعاد مختلف مادی، فرهنگی و روانی است که سبب تفاوت جوامع از یکدیگر می شود. پدیده قومی شدن و شکل گیری هویت ها و خرده فرهنگ های مادون هویت ملی در دوره ی معاصر اهمیتی مضاعف یافته است و عواملی همچون تقسیمات سرزمینی مبتنی بر حکومت ملی، نابرابری ها و محرومیت ها، ایدئولوژی ها و استعمار نقش مهمی در قومی شدن جوامع داشته اند. در این بین فرایند قومی شدن را می توان فرایندی دانست که طی آن پیوند میان سرزمین و فرهنگ تضعیف می شود و امکان حفظ همگرایی یک ملت در معرض خطر قرار می گیرد. جهانی شدن، فرایند پیچیده ای است که یکی از شاخص های دهه پایانی قرن بیستم و مهم ترین چالش قرن بیست و یکم می باشد. در ورای همه مباحث مناقشه انگیز و دیدگاه های متضاد، واقعیت انکار ناپذیری وجود دارد و آن اینکه از هر زاویه و از هر منظری به جهانی شدن توجه شود، در هر صورت، نشانگر نوعی تغییر و تحول در نظام بین المللی است و لازم است این پدیده در ابعاد مختلف بررسی شود تا امکان دستیابی به اصول مشترک فراهم شود و چالش های عمده ی این حوزه، شناسایی و با شناخت صحیح ابعاد آن امکان بهره گیری از ابعاد مثبت آن افزایش یابد و میزان تاثیر ابعاد منفی آن کاهش یابد. در بحث جهانی شدن، عنوان هویت بسیار قابل بحث و بررسی می باشد. زیرا با توجه به روند سریع این پدیده هویت های ملی و بومی در حال تغییر و تحول می-باشند و شاید بتوان گفت با چالش عظیمی روبه رو هستند که در این مقاله به بررسی آن می پردازیم

هویت ملی، هویت قومی، جهانی شدن، فرهنگ، سیاست، اقتصاد