سمیه پورحسن - عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور چایپاره

کارآفرینی مقوله ایی است که در شرایط خطرخیز و پرابهام و از طریق کشف فرصت ها و بهره گیری از منابع پدید می آید. خلق ابتکارها و نوآوری ها و ایجاد کسب وکارهای جدید قابلیتی را نیازمند است که در عنصر کارآفرینی یافت می شود. از این رو دنیای کنونی توانسته است این فرآیند را با همه ویژگی هایش به خوبی دریابد و در سالیان اخیر این دریافت را در مورد زنان تعمیق بخشیده است.آموزه و دستاوردی که می توان از این تجارب برای توسعه کارآفرینی زنان در ایران دستچین کرد، تدابیر و ابتکاراتی است که در این راه بکار بسته و توانسته اند حضور کثیری از قابلیت های زنان کارآفرین را در بستر پرورشی مناسب به حضورفعال در صحنه عمل ظاهر نمایند.در این بستر ضمن مطالعاتی وسیع در مورد مفهوم و ویژگی های کارآفرینی، موانع موجود در برابر زنان کارآفرین مورد شناخت قرار گرفته است.در مطالعات انجام شده چنین دریافت شد که آنها در چهار محور اصلی فعالیت های خود را سامان داده اند: قابلیت آفرینی از طریق افزایش دانش و مهارتایجاد فرصت های کسب وکار در بخش های مختلف اقتصادی واگذاری امکانات ایجاد کسبوکار از جمله تسهیلات مالیتشکیل شبکه های محلی، منطقه ای و جهانی برای زنان کارآفرین محدودیت ها و موانع بدست آمده در سر راه فعالیت های کارآفرینانه این زنان کارآفرین جمع بندی و در سه دسته اصلی موانع فردی، موانع سازمانی و موانع محیطی جای داده شده اند. موانع فردی، محدودیت های خانوادگی و عملی را در بر می گیرد. در موانع سازمانی، محدودیت ها ناشی از محیط درون کسب وکار می باشد که به اجزای دیگری هم چون موانع مالی، موانع فیزیکی، موانع پرسنلی و موانع بازاریابی تقسیم شده است. موانع محیطی،محدودیت های فرهنگی، اجتماعی و حقوقی را شامل می گردد.

کارآفرینی، کارآفرینی زنان، اشتغال، توسعه اقتصادی