نوشین فخیمی پایدار - دانشجوی کارشناسی ارشد زراعت دانشگاه بوعلی سینا همدان
محمدعلی ابوطالبیان - استادیار گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه بوعلی سینا همدان

به منظور بررسی تاثیر شیوه مصرف کودهای فسفات و سولفات روی بر پروتئین دانه و برخی ویژگی های زراعیذرت در شرایط تنش رطوبتی، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کاملتصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه بوعلی سینا همدان در بهار و تابستان 1393 انجام گرفت. عامل تنش رطوبتی در کرتهای اصلی شامل سه سطح آبیاری بعد از 60، 90 و 120 میلیمتر تبخیر تجمعی از تشتتبخیر کلاس A و در کرت های فرعی دو عامل شیوه کاربرد کود سولفات روی در سه سطح (عدم مصرف، محلولپاشی، مصرف خاکی به صورت پخش) و عامل شیوه کاربرد کود فسفاته با دو سطح (مصرف پخش و مصرفنواری) قرار داده شدند. صفات مورد ارزیابی، تعداد بلال در بوته، پروتئین دانه، تعداد ردیف دانه و تعداد دانه درردیف بودند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد، مصرف نواری فسفات تعداد بلال در بوته را نسبت بهمصرف پخش فسفات حدود 20 درصد افزایش داد. در تنش شدید رطوبتی، محلول پاشی سولفات روی و کاربردنواری فسفات پروتئین دانه را نسبت به عدم مصرف سولفات روی در همان شرایط حدود 12 درصد افزایش داد.بیشترین تعداد ردیف دانه در بلال مربوط به تیمار دور آبیاری 60 میلیمتر و محلول پاشی سولفات روی بامیانگین 16/96 و کمترین آن مربوط به تیمار دور آبیاری پس از 120 میلیمتر تبخیر و عدم مصرف سولفات روی با میانگین 11/36 به دست آمد. با افزایش شدت تنش رطوبت، درصد پروتئین دانه افزایش یافت بهویژه در شرایط محلول پاشی سولفات روی و مصرف نواری کود فسفات.

بلال در بوته، تبخیر، محلول پاشی، مصرف نواری