مهدی شیری - دانشجوی کارشناسی ارشد زمین شناسی مهندسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه اصفهان
رسول اجل لوثیان - استاد گروه زمین شناسی، دانشکده علوم زمین، دانشگاه اصفهان

یکی از مهمترین مسائل در احداث سدها به خصوص سدهای مخزنی، توانایی نگهداری آب و جلوگیری از اتلاف آن از بدنه و پی سد است. تزریق روشی است که سبب افزایش خواص مقاومتی زمین، کاهش تراوایی و شکل پذیری سنگ ها و بیشتر شدن طول مسیر حرکت آب در ساختگاه سد می گردد. مطالعه حاضر به منظور بررسی رفتار هیدروژئومکانیکی توده سنگ های ساختگاه سد خراسان 3، واقع در فاصله تقریبی 50 کیلومتری از شهرستان لردگان از توابع استان چهارمحال و بختیاری انجام شده است. در ساختگاه سد خراسان 3 به منظور ارزیابی شرایط نفوذپذیری توده سنگ همزمان با انجام حفاری های اکتشافی آزمایش های نفوذپذیری به روش لوژان عمدتاً در قطعات 5 متری در گمانه ها در قالب 1390 آزمایش لوژان انجام شده است. همچنین ویژگی های لایه بندی و ناپیوستگی های ساختگاه نیز مطالعه شده است. لزوم استفاده از شاخص نفوذپذیری ثانویه از جایی مشخص می شود که در سنگ های دارای ناپیوستگی، نفوذپذیری به خصوصیات ناپیوستگی از جمله درجه درزه داری، بازشدگی، پیوستگی درزه و ویژگی های مواد پرکننده مرتبط است و تمام اینها از جعبه های مغزه قابل دریافت نیست. بررسی این شاخص در مطالعه حاضر، توده سنگ های ساختگاه را در رده (نسبتاً ضعیف) و (نیاز به بهسازی) قرار می دهد.

زمین شناسی، تزریق پذیر، سد، خرسان 3، شاخص نفوذپذیری ثانویه