سید هادی بنی هاشمی - دانشجوی دکتری، گروه مکانیک، واحد دزفول، دانشگاه آزاد اسلامی دزفول
محمدرضا هعصاری - استادیار، گروه مکانیک، دانشگاه صنعتی جندی شاپور، دزفول

تابش خورشیدی رسید به سطح زمین یکی از کاربردی ترین پارامترهایی است که در پروژه ها و مدل سازی های هیدرولوژی، کشاورزی، هواشناسی و اقلیمی از اهمیت بالایی برخوردار است. با توجه به اینکه تهیه و ایجاد وسایل اندازه گیری این پارامتر هزینه زیادی در بر دارد، معادلات بسیاری جهت برآورد آن توسط محققان در سراسر جهان پیشنهاد شده است. مدل هایی تابش خورشیدی برای پیش بینی تابش روزانه مساحتی و انتشار آن در این مقاله بررسی شده اند. از آنجایی که تابش مستقیم در طراحی سیستم های انرژی خورشیدی مهم است مانند موتورهای حرارتی دما بالا و سلول های خورشیدی پرتوان تأکید غالباً بر روی مدل های تابش مستقیم است. دو دسته از مدل های تابش خورشیدی در یادداشت ها قابل دسترس است که پیش بینی جز مستقیم یا جز آسمان بر اساس دیگر مقادیر به آسانی اندازه گیری می شود. از قبیل: مدل های پارامتری و مدل های تجزیه مدل های پارامتری به اطلاعات دقیق از شرایط جوی نیاز دارد. مدل های پارامتری Iqbal ، Ashrae برای پیش بینی شعاع انتشار، تشعشع های جهانی زیر آسمان صاف استفاده می شوند. مدل دوم برای پیش بینی انتشار تابش کمتر مناسب می باشد زیرا توان بازتاب زمین و ذرات معلق در آن محاسبه نشده اند.

تابش خورشیدی، مدل های پارامتری، مدل های تجزیه