معصومه فرهوش

تعلیم و تربیت امروزه مانند دیگر شئون انسانی از توجه فراوانی برخوردار است، اما نتایج درخشانی را مطابق صرف کردن انرژی های مالی و مغزی کلان در بر نداشته است. گویی نتایج تعلیم و تربیت، جنبه های فعال و سازندگی انسان را افزایش نمی دهد و فقط محدود به کتاب، مدرسه و در نهایت نمره و مدرک شده است. به بیان علامه محمد تقی جعفری(ره) تعلیم و تربیت جمع کردن چند شاخه چوب و آن ها را با میخ و سیم به یکدیگر وصل کردن و یک سر آن را به خاک بردن و آن را درخت پنداشتن، نیست. بلکه دقت کامل در هسته و شناختن و کاشتن آن در مزرعه ی پر از درخت ها و گل های بی نهایت متنوع اجتماعی است تا نه تنها در میان آن کشتگاه، درختی بارور شود بلکه امکان سرسبز نگه داشتن آن کشتگاه هم به وجود بیاید. در تعلیم و تربیت باید به اندازه ای پیشرفت کنیم که فرد تربیت شده برای بارور کردن شخصیت خود، احتیاجی به وصله زدن و چسباندن مواد بی جان و نمودهای تقلیدی به درخت شخصیت خویش احساس نکند. در این مقاله مبانی ، اصول و اهداف تعلیم و تربیت و تأثیر و نقش معلم و منش او در رشد و هدایت شاگردان از دیدگاه علامه جعفری(ره) به اجمال مورد توجه و بررسی قرار گرفته است

اندیشه، تعلیم و تربیت، محمد تقی جعفری