واکاوی مفهوم اخلاق در قرآن و روایات

انسان از منظر قرآن، مسافرى است رهسپار لقاى خداوند سبحان و این سالک توشه اى مى طلبد تا بتواند به سرمنزل مقصود برسد. بالاترین توشه ى مسافر زندگى، خو گرفتن به اخلاق الهى و مهم ترین محور آن تزکیه ى نفس است. اخلاق، بنا به تعریف شایع آن، مشتمل بر فضایل و رذایلی است که بعد روحانی انسان را شکل می دهد و منشأ بروز رفتارهای متناسب با آن می شود. بدین علت، شناخت فضایل اخلاقی و عمل به آن ها دارای اهمیت و ضرورت غیرقابل انکاری است؛ همچنین شناخت رذایل اخلاقی و اجتناب از آن ها. با مراجعه به متون دینی به ضرورت شناخت اخلاق و آرایش به فضایل و پیرایش از رذایل بیشتر پی می بریم. در آیات و روایات متعددى یکى از مهم ترین اهداف نزول قرآن و بعثت پیامبران تزکیه نفس بر شمرده شده است خداوند متعال پس از سوگندهای فراوان، پاکسازی درون را سبب رستگاری انسان ها بر می شمارد و پیامبر نیز غایت و نتیجه ی دعوت خویش را اکمال مکارم اخلاق بیان نموده است. این مقاله به روش توصیفی- تحلیلی و با هدف یافتن معنای اخلاق در اسلام و قرآن پرداخته و نتیجه می گیرد اخلاق از اهمیت و جایگاه ویژه ای در دین اسلام برخوردار است و نتیجه ى آن رسیدن فرد و جامعه به رستگارى و کمال است

کلیدواژه ها:

اخلاق ، علم اخلاق ، اخلاق در قرآن ، اخلاق در روایات