هومن روانبخش - استادیار، عضو هیات علمی گروه جنگلداری مناطق خشک، دانشکده کویرشناسی، دانشگاه سمنان

سماق از گونه های درختی-درختچه ای است که در مناطق استپی و کوهستانی ایران به صورت توده ها و گروه های خالص یا راه با گونه های دیگر رویشدارد این گیاه در اروپای جنوبی و آسیای غربی انتشار دارد و همواره به لحاظ اکولوژیک و غذایی مورد توجه بوده است. مطالعه با شناسایی توده ها و آماربرداری به روش ترانسکت نواری انجام شد. در این تحقیق سه مورد تود سماق واقع در حوزه لتیان شامل توده سماق دره آخرین حاجی آباد و دو مورد در مسیر فشم به میگون بررسی شدند. توده های سماق در 2000 تا 2200 متر از سطح دریا حضور داشته و عموما خالص و یک اشکوبه هستند. اشکوب سماق در ارتفاع 2-1/5 متر، به فرم شاخه زاد و با تاج پوشش 25 تا 90 درصد (در توده های مختلف) دیده می شود pH خاک 7/3 تا 7/7 بوده و میزان آهک کل 1 تا 5 درصد است. میزان پتاسیم قابل جذب 220 تا 780 پی پی ام و میزان فسفر 5 تا 18 پی پی ام اندازه گیری شد است. میزان ازت 0.05 تا 0.14 درصد، میزان کربن آلی خاک 0.4 تا 1.8 درصد بوده و بافت خاک بصورت لومی رسی، لوم رس شنی و لومی شنی است.

سماق (Rhus coriaria)، البرز مرکزی، ایران و تورانی