سکینه احمدی - دانشجوی سابق کارشناسی ارشد رشته زیست شناسی گرایش بیوشیمی،دانشگاه پیام نور مرکز تفت

تنش شوری از عوامل محدودکننده در تولیدات کشاورزی است. بنابراین تحقیقات گسترده ای برای به حداقل رساندن اثرات مضر تنش شوری در کشاورزی صورت گرفته است. هدف این پژوهش بررسی اثر چندین تیمار مختلف در کاهش اثرات ناشی از تنش شوری در گندم است. ارزیابی اثر پرایمینگ بر جوانه زنی و رشد گیاه گندم رقم چمران تحت شرایط طبیعی و تنش شوری در محیط آزمایشگاهی و به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و در سه تکرار مورد تحقیق قرار گرفت. فاکتورهای این آزمایش عبارت بودند از: تیمار شوری در 4 سطح شوری با استفاده از محلول کلرید سدیم (0، 50، 100 و 150 میلی مولار) و تیمارهای پرایمینگ در 4 سطح (کلرید سدیم 1 درصد، سالیسیلیک اسید 0/5 میلی مولار، نیترات پتاسیم 3 درصد و آب مقطر (شاهد)). برای اعمال تیمارهای پرایمینگ، بذور به مدت 24 ساعت در محلول های کلرید سدیم 1 درصد، نیترات پتاسیم 3 درصد و سالیسیلیک اسید 0/5 میلی مولار و آب مقطر، در دمای 20 درجه سانتیگراد به طور جداگانه قرارگرفتند سپس تیمار های شوری اعمال شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تنش شوری و پرایمینگ تاثیر معنی داری در سطح احتمال یک درصد روی کلیه صفات جوانه زنی و رشدی شامل درصد جوانه زنی، سرعت جوانه زنی و شاخص بنیه بذر، طول ساقه چه و ریشه چه، وزن تر و خشک گیاهچه دارد.

پرایمینگ، سالیسیلیک اسید، نیترات پتاسیم، تنش شوری، گندم