سیده سارا حسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیولوژی گیاهی، دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد
مهرداد لاهوتی - استاد گروه زیست شناسی دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد
منیره چنیانی - استاد گروه زیست شناسی دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد
علی گنجعلی - استاد گروه زیست شناسی دانشکده علوم، دانشگاه فردوسی مشهد

تنش خشکی از جمله تنش های غیرزیستی است و به عنوان یکی از مهمترین عوامل بازدارنده ی رشد و نمو گیاهان در محیط شناخته شده است است، بنابراین به منظور بررسی اثرات سطوح مختلف تنش خشکی در دو لاین ET83-20 و Sanabad از گیاه تریتیکاله (×Triticosecale Wittmack) آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی و با سه تکرار به صورت گلدانی در شرایط گلخانه در دو مرحله رویشی و زایشی انجام گرفت. سطوح خشکی مورد آزمایش شامل 30% و 60% ظرفیت زراعی به عنوان شرایط تنش و 90% ظرفیت زراعی به عنوان تیمار شاهد انتخاب شد. . اولین نمونه برداری در گیاهچه های دو هفته ای و دومین نمونه برداری از گیاهان هشت هفته ای زمانی که گیاه وارد فاز زایشی شد، انجام گرفت (مرحله ظهور خوشه ها). طی هر دو مرحله رشد میزان پراکسیداسیون لیپید غشا بر اساس تشکیل مالون دی آلدئید (MDA)، شاخص پایداری غشا (MSI) و هدایت روزنه ای در هر دو لاین اندازگیری شد. نتایج حاصل از آنالیز واریانس نشان داد که سطوح مختلف تنش خشکی تاثیر معنی داری بر پراکسیداسیون لیپیدهای غشا، شاخص پایداری غشا و هدایت روزنه ای در هر دولاین این گیاه داشت، به طوریکه افزایش سطوح خشکی باعث افزایش پراکسیداسیون لیپید و تشکیل MDA، کاهش شاخص پایداری غشا و کاهش هدایت روزنه ای در طی هر دو دوره ی رشد در هر دو لاین شد اما در لاین Sanabad پراکسیداسیون لیپیدهای غشا پایین تر (MDA) شاخص پایداری غشا و هدایت روزنه ای بالاتر از از لاین ET83-20 بود.

تنش خشکی، پراکسیداسیون لیپیدهای غشا، شاخص پایداری غشا، هدایت روزنه ای، تریتیکاله، Sanabad، ET83-20