سرور مکرونی - دانشجوی کارشناسی ارشد ارزیابی و آمایش سرزمین دانشگاه سرزمین دانشگاه صنعتی خاتم الانبیا بهبهان
غلامرضا سبزقبایی - استادیار گروه محیط زیست دانشگاه صنعتی خاتم الانبیا بهبان
شهرام یوسفی خانقاه - استادیار گروه مرتع و آبخیزداری دانشگاه صنعتی خاتم الانبیا بهبهان
ستار سلطانیان - مربی گروه محیط زیست دانشگاه صنعتی خاتم الانبیا بهبهان

اطلاع از نسب کاربری ها در یک محیط طبیعی و نحوه تغییرات آن در گذر زمان یکی از مهمترین موارد در برنامه ریزی زیست محیطی است . با آگاهی از نسبت تغییرات کاربری ها در گذر زمان می توان تغییرات آتی را پیش بینی نموده و اقدامات مقتضی را انجام داد . پیش بینی تغییرات آینده نیز برای استفاده در برنامه ریزی های طولانی مدت و پیشگیری به منظور کاهش بحران و یا جلوگیری از بخران دارای اهمیت است . این تغییرات نشان دهدنه چگونگی تعاملات بشر با محیط زیست خود بوده و مدل سازی آن در تصمیم گیری ها و برنامه ریزی های کلان، تاثیر گذاراست . از جمله مدل های مختلفی که جهت پیش بینی تغییرات کاربری اراضی استفاده می شود می توان به مدل کارکوف ، مدل CA مدل CA-MARKOV و شبکه های عصبی مصنوعی اشاره کرد . جدا از اینکه مدل های تغییر پوشش زمین و کاربری، به عنوان ابزاری یبرای یادگیری در آشکار سازی عوامل محرکه و دینامیک های سیسیتم می باشند . این مدل ها نقش مهمی د رکاوش توسعه های آینده اختمالی در سیستم کاربری اراضی و پوشش زمین ایفا می کنند .

تغعییرات کاربری اراضی، مدل سازی، پیش بینی تغییرات