بررسی عناصر و اشکال قاعده استفاده بی جهت در نظام حقوقی ایران
- سال انتشار: 1394
- محل انتشار: هشتمین همایش مجازی بین المللی تحولات جدید ایران و جهان
- کد COI اختصاصی: IRANWORLD08_003
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 717
نویسندگان
دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت الله آملی
چکیده
در نظام حقوقی ایران، قاعده استفاده بی جهت، یک اصل کلی حقوقی می باشد و در صورتی که روش خاصی جهت جبران خسارت در دسترس نباشد، قابل استناد می باشد. با نگاهی گذرا به اصول و مواد قوانین ایران روشن می گردد که، قانون گذار ایران به منظور جلوگیری از دارا شدن بی جهت، در اصول و موادی از قوانین به این قاعده اشاره داشته است، از جمله: اصول ۱۴۷ و ۱۴۹ قانون اساسی، مواد ۳۱۹ قانون تجارت و ۱۴۰ و ۳۰۱ الی ۳۰۶ و ۳۱۴ و ۳۸۷ و ۳۹۰ الی ۳۹۳ قانون مدنی که بایع را به لحاظ دارا شدن بی جهت، محکوم به استرداد ثمن به مشتری دانسته است. مقاله حاضر به روش کتابخانه ای انجام یافته و لذا سعی در پاسخگویی به سئولاتی در حیطه این قاعده بوده، از قبیل اینکه: عناصر و اشکال قاعده دارا شدن بی جهت چه مواردی هستند؟ آیا می توان این قاعده را به عنوان منبع مستقل تعهد به شمار آورد؟ بر اساس فرضیه مقاله، حقوق ایران، به عناصر مادی و حقوقی تقسیم شده و اشکال این قاعده در دو مورد خلاصه می شوند، از جمله ایفای ناروا و اداره مال غیر. در پاسخ به سئوال دوم اینکه، اصولا نیازی به پذیرش قاعده استفاده بی جهت نیست، هرچند روح کلی این اندیشه بر مواد و مقررات قانونی حاکم است. دارا شدن زمانی بی جهت محسوب می شود که در نتیجه کاهش دارایی خواهان باشد و رابطه مستقیمی میان کاهش دارایی خواهان و افزایش دارایی خوانده موجود باشد. پس اگر به دارایی خوانده افزوده شود، بدون اینکه از دارایی خواهان کسر شده باشد این مورد مشمول قاعده دارا شدن بی جهت قرار نمی گیرد.کلیدواژه ها
اصول حقوقی، عناصر،قاعده،استفاده بی جهت،نظام حقوقیمقالات مرتبط جدید
- بررسی تعارض قوانین در حقوق ارث اتباع خارجی در نظام حقوقی ایران
- تحلیل حقوقی چالشهای ناشی از تغییر کاربری اراضی در مناطق شهری و تاثیر آن بر حقوق مالکیت
- مسئولیت مدنی ناشی از خطای الگوریتمهای هوش مصنوعی در تصمیم گیریهای قضایی
- طراحی و تبیین الگوی قرآنی اصلاح ذات البین و حل تعارضات اجتماعی با محوریت آموزه های سوره حجرات
- بررسی مسئولیت مدنی عوامل موثر در بروز سوانح رانندگی
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.