طیبه فاطمی نیک - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه شهید چمران اهواز
فاطمه فاطمی نیک - مربی کشاورزی دانشگاه پیام نور
صفا صفایی مقدم - دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره خانواده، دانشگاه شهید چمران اهواز

فرزند پروری فرآیند تحول و بهره گیری از دانش و مهارت های مناسب برای برنامه ریزی، پرورش و تدارک مراقبت از فرزند است و عامل بسیار مهمی در رشد و تکوین شخصیت فرزندان محسوب می شود. در کشورهای غربی تحقیقات گسترده ای در مورد سبک های فرزند پروری صورت گرفته است و بر آن اساس سه سبک فرزندپروری مطرح شده است که عبارتند از: فرزندپروری مقتدرانه، فرزندپروری سهل گیرانه و فرزندپروری مستبدانه. از دیدگاه اسلام، مسئولیت اصلی تربیت فرزند بر عهده ی پدر و مادر است تا آن جا که یکی از حقوق فرزندان به شمار آمده است و پدر و مادر باید برای آموزش و تربیت فرزند بهترین شیوه ها را به کار گیرند. درمتون و احادیث اسلامی اشارات فراوانی به شیوه ی تربیتی مطلوب و شیوه ی تربیتی آسیب زا و پیامدهای آن شده است به طوری که برطبق روایات، معیار شیوه ی فرزند پروری فطرت خود فرزند می باشد و والدین موظفند براساس آن برنامه ریزی تربیتی کنند. هدف این نوشتار بررسی سبک های فرزندپروری با رویکرد اسلامی می باشد. درنوشتار حاضر؛ سعی شده ابتدا نقش خانواده در تربیت فرزند، سپس جایگاه فرزند در آیات و روایات و بحث تربیت و شیوه های فرزندپروری در منابع اسلامی بررسی شود.

شیوه های فرزند پروری، تربیت فرزند، حقوق فرزندان، تربیت اسلامی