مریم زائری امیرانی - دانشجوی دکترا, گروه فلسفه دین, دانشگاه علوم و تحقیقات تهران,ایران

در این مقاله بخشی از روان انسان که مستقیما در دسترس او نیست, یعنی ضمیر ناخود آگاه مورد بررسی قرار میگیرد.بسیاری از روانشناسان مشهور به این مقوله پرداخته اند که یونگ از شاخص ترین آنهاست.دلیل انتخاب وی از آنمیان این است که شباهت میان آراء یونگ درباره ضمیر ناخودآگاه جمعی و نظرات هانری کربن درباره عالم مثال موجبتقویت موضع هر یک از آنها می شود.علاوه بر این تفاوت آراء ایشان که مربوط به ساحت وجودی ضمیر ناخود آگاه جمعیاست, اسباب گشایش باب جدیدی به روان انسان را فراهم می آورد که مورد توجه هانری کربن بوده است.وی منبع افکاروتصاویر مشترک بخش ناخودآگاه وجود مارا نه صرفا حافظه ذهنی و زمینی بلکه ممتعلق به عالم ماوراء می داند.این امر بهبسط وجودی و معرفتی انسان و حل بسیاری از معضلات روحی و معنوی او کمک می کند.

ضمیر ناخودآگاه جمعی, کهن الگو , من ملکوتی