نقش مدیریت دانش و سازمانهای یادگیرنده در پویایی دانش و نوآوری سازمانی

دانش اقتصادی ضرورتی نوین و نیازی الزامی است که منجر به برتری در رقابت پایدار می شود. امروزه رسیدن به برتری دانش منجر به یک مزیت رقابتی پایدار می شود.بنابراین تعجب آور نیست که دانش پایه و اساس رقابت پایدار شناخته شده است.امروزه برخی از مفروضات مهم برای کسب و کارهای سازمانهای پیشرفته عبارتند از تنوع در محصولات ، نوآوری پویا ، لزوم مدیریت غیرمستقیم و تبادل دانش.سازمانهای امروزی علاوه بر تولید دانش به دنبال فراهم کردن خلاقیت وافزایش ارزش آن در سازمانها می باشند.در این مقاله که از طریق مطالعات کتابخانه ای تهیه گردیده ، توجه ویژه ای به مفهوم مدیریت دانش و سازمانهای یادگیرنده شده است. آگاهی از اینکه چگونه سازمان ها به اهمیت دانش به عنوان موضوعی کلیدی در اقتصاد مدرن دست پیدا می کنند و کشف راه هایی که سازمان ها برای امروزی کردن دانش خود بمنظور دستیابی به مزیت رقابتی پایدار استفاده می کنند ، دو هدف مهم این مقاله است . از نتایج و پیشنهادات این تحقیق این است که مدیریت دانش در سازمان های یاد گیرنده مهمترین عامل ایجاد پویایی دانش ، خلاقیت و نوآوری در سازمان ها است و سازمان ها باید ابتدا با تمرکز بر پیاده سازی مطلوب مدیریت دانش ضمن ایجاد بستر خلاقیت و نوآوری ، مزیت رقابتی را ایجاد نموده سپس در مسیر پیاده سازی مدیریت دانش دو و تبدیل شدن به سازمان اجتماعی دانش محور، گام برداشته و بیش از پیش مزیت رقابتی پایدار خویش را افزایش دهند.

کلیدواژه ها:

دانش اقتصادی ، تبادل دانش ، مدیریت دانش ، سازمانهای یادگیرنده ، نوآوری ، خلاقیت ، ایران ،