مهدی مامن پوش - استادیار دانشکده مهندسی شیمی، دانشگاه صنعتی شریف، دانشکده مهندسی شی
مرتضی بقالها - دانشگاه صنعتی شریف، دانشکده مهندسی شیمی

نیاز به الفین ها از آنجایی است که الفین ها با مو قعیت ممتاز واکنش پذیریشان پایه ساخت پلیمر ها وساخت یک تعدادی وسائل مهم برای زندگی روزانه هستند . دی هیدروژناسیون آلکان های سبک C2 و C3 برای پلیمر ها و i-C4 و isobutylene برای بنزین وپلیمر ها و آلکان های خطی سنگینترC10-C14 برای benzene) LAB (linear alkyl بکار می روند . دی هیدروژناسیون انتخابگرانه آلکان های C10-C14 به مونو الفین ها، یک واکنش اصلی است که در فرآیند صنعتی برای تولید ترکیبات فعال سطحی و شوینده ها انجام می شود . خوراک این واکنش H2 و هیدروکربن است که در دمای 470 شامل پلاتین بر پایه گاما C10-C14 انجام می شود . کاتالیست دی هیدروژناسیون پارافین های خطی 1.5 atm و فشار o C آلومینا می باشند . برای کنترل فعالیت پلاتین، معمولا فلزات دیگری مانند قلع با پلاتین آلیاژ می شوند . همچنین، مواد افزودنی دیگری نیز به پایه آلومینا اضافه شده تا از اسیدیته بالای آلومینا کاسته شود . اسیدیته بالا منجر به افزایش سرعت واکنش های تشکیل کک می شود که سبب غیر فعال شدن زودهنگام کاتالیست می شود . کاتالیست های مورد استفاده در این آزمایش به روش تلقیح ساخته شدند . در این تحقیق تأثیر افزودن عناصر Co,Zn,Li بر روی درصد تبدیل و انتخابگری کاتالیست بررسی شده که نشان دهنده بهبود این موارد است . همچنین در این تحقیق تأ ثیر نوع پایه در خصوصیات کاتالسیت مورد بررسی قرار گرفت .

فعالیت، دی هیدروژناسیون، پلاتین