طراحی وساخت غشاهای نانوکامپوزیت پلیمری و بررسی خواص عبوردهی گاز آنها
- سال انتشار: 1387
- محل انتشار: اولین کنفرانس پتروشیمی ایران
- کد COI اختصاصی: IPCONF01_046
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 5492
نویسندگان
رییس واحد آاربرد و فرمولاسیون پلیمر پژوهشگاه صنعت نفت، پژوهشکده علوم
عضو هیات علمی پژوهشگاه صنعت نفت
رییس پژوهشکده علوم و تکنولوژی پلیمر پژوهشگاه صنعت نفت
چکیده
استفاده از غشاها برای جداسازی و خالص سازی گازها، بخارات و مایعات فرایندی در مقایسه با دیگر فناوریهای شناخته شده مانند جذب و تقطیر ، فرایندی جذاب برای صنایع نفت، گاز و پتروشیمی است چونکه فناوری غشایی، کم هزینه، کم مصرف ( از نظر انرژی ) و دوست دار محیط زیست است . با این همه استفاده گسترده از غشاها به دلیل محدودیت و مشکل در تهیه غشاهایی با ترکیب مناسب از خواص انتخاب پذیری بالا و عبوردهی بالا، محدود شده است . در مواد پلیمری رایج در تهیه غشاها، با افزایش انتخاب پذیری، عبور دهی کاهش می یابد . نیاز به غشاهایی با مجموعه خواص مطلوب شامل شار عبوری بالا، انتخاب پذیری بالا و پایداری شیمیایی، مکانیکی و حرارتی مناسب، توسعه غشاهای هیبریدی نانوکامپوزیتی را سبب شده است . در این تحقیق با استفاده از پلیمر رابری PDMS و پلیمر شیشه ای PTMSP و بهره گیری از فناوری نانو در بهبود خواص پلیمرها، غشاهای نانوکامپوزیتی با قابلیت انتخاب پذیری معکوس ساخته شده است و عبوردهی گازهای نیتروژن، متان و دی اکسید کربن بررسی شده است . نتایج آزمونهای عبوردهی نشان دهنده بهبود قابل توجه در خواص عبوردهی غشاهای بر پایه PTMSP بوده است . بطوریکه ضریب عبوردهی متان و نیتروژن در غشای نانوکامپوزیتPTMSP با 50 وزنی نانوذرات سیلیکا، بیش از 2 / 5 % برابر غشای PTMSP خالص بوده است . علاوه بر آن، انتخاب پذیری غشای نانو کامپوزیت برای متان نیز نه تنها کاهش نیافته بلکه حدود 7 درصد افزایش نیز داشته است . در مورد غ شاهای نانو کامپوزیت بر پایه پلیمر رابری PDMS ، روند صعودی منظمی با افزایش میزان نانوذرات سیلیکا دیده نمی شود ولی در ترکیب شامل % 15 سیلیکا، افزایش قابل ملاحظه ای در عبوردهی دی اکسید کربن و متان و حتی نیتروژن دیده شده است هرچند که انتخاب پذیری گازها تا حدی کمتر شده استکلیدواژه ها
غشا، نانوکامپوزیت، جداسازی گازهامقالات مرتبط جدید
- سنتز نانو ماده اکسیدگرافن و بررسی تاثیر آن بر روی مقاومت شیمیایی رنگ آلکیدی
- پیش بینی نرخ های تولید چندفازی (نفت، گاز و آب) با استفاده از روش های یادگیری ماشین: مرور بر روش ها و کاربردها
- روشهای کنترل داده محور در مهندسی شیمی
- بررسی جداسازی گاز پروپیلن از پروپان در غشای ۶FDA-durene با استفاده از روش شبیه سازی مولکولی
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.