شهین زلالی - متخصص طب کار و بیماریهای شغلی عضو هیئت علمی جهاد دانشگاهی
هوشنگ سیدان اسکویی - کارشناس مسئول بهداشت حرفه ای استان آذربایجان شرقی

این مطالعه برای بررسی بی توجهی راننده با استفاده از اطلاعات حاصل از حدود صد اتومبیل در طی رانندگی معمول انجام شده است . در این مطالعه علاوه بر اینکه اطلاعات مربوط به حوادث جاده ای ثبت شده و مورد بررسی قرار گرفته است بیست هزار مورد از دوره های شش ثانیه ای نیز که توام با حوادث جاده ای نبوده است بررسی شده است . با استفاده از این دو دسته اطلاعات خطر تصادفات جاده ای در انواع مختلف بی توجهی راننده( Odds ratio ( Population attributable risk محاسبه شده است تا محاسبه شده است . همچنین درصدی ازکل تصادفات جاده ای که ناشی از بی توجهی راننده می باشد تخمین زده شود . نتایج حاصل از این مطالعه نشان می دهد که رانندگی در حالت خواب آلودگی خطر تصادفات جاده ای را 4 تا 6 برابر افزایش می دهد . همچنین را نندگی همراه با انجام کارهای دستی و یا بینایی پیچیده خطر تصادفات جاده ای را 3 برابر افزایش می دهد . برخی شرایط محیطی خطر خواب آلودگی راننده ویا انجام فعالیتهای ثانویه را در طی رانندگی افزایش می دهد مانند خیس بودن سطح جاده ، بالا بودن تراکم ترافیک و وجود تقاطع . دوره های بسیار کوتاهی که راننده برای بررسی وضعیت جاده به اطراف نگاه می کند موجب افزایش ایمنی رانندگی شده و در واقع موجب کاهش خطر تصادفات جاده ای می شود . اما ا گر به هر دلیل راننده بیش از دو ثانیه به اطراف نگاه کند خطر تصادفات جاده ای حداقل دو برابر افزایش می یابد . در مواردی که راننده در حال انجام یک فعالیت ثانویه باشد که این فعالیت یک فعالیت ساده بوده و مستلزم یک نگاه کوتاه و مختصر باشد خطر تصادف فقط به میزان بسیار جزئی افزایش می یابد .

بی توجهی ، خواب آلودگی ، رفتار راننده ، عوامل انسانی