بررسی و تحلیل عوامل مخرب آلودگی محیط زیست بر فقر اجتماعی

فقر مکانیسمی است که انگیزه های بقا را به اعمال انسانی تبدیل می کند و موجب تخریب محیطی می شود. تخریب محیط زیست ناشی از بهره برداریهای ناپایدار روستاییان فقر از منابع محیطی است، که به شکل های مختلفی مانند استفاده از منابع طبیعی (هیزم، فضولات حیوانی و مانند اینها) برای سوخت، چرای بیرویه دام، تغییر کاربری اراضی جنگلی و مرتعی به زراعی، استفاده از کود شیمیایی برای حاصلخیزیزمین و برداشت بیشتر محصول که آلودگی محیط زیست و به ویژه آبهای جاری را موجب می شود. بدیهی به نظر می رسد ، لذا آگاهی و شناخت عوامل مؤثر در آلودگی زیست محیطی آن مهم جلوه می دهد چرا ک بدین وسیله می توان این عوامل را کاهش داده و برای حذف آنها تدابیر مهمی را اندیشید و در راستای حفظ محیط زیست برآمد. خاطر نشان کرد که وجود هر گونه تغییر در ویژگی های آب، خاک و هوا و مواد غذایی که اثر نامطلوبی بر سلامت انسا موجودات زنده و محیط زیست داشته باشد آلودگی را بوجود می آورد، تاثیر زیادی بر تخریب و فقر اجتماعی دارد. در جوامع امروزی اهمیت حفاظت محیط زیست، امری ضروری و بدیهی به نظر می رسد. بحران های زیست محیطی ناشی از آلودگی ها هم اکنون بسیاری از کشورها را به طرز خطرناکی تهدید می کند، لذا کشورها، با حفاظت جدی و منطقی از محیط زیست خود و برنامه ریزی های علمی می توانند این بحران های زیست محیطی را کنترل نمایند. چرا که محیطی که انسان را احاطه نموده و به او اجازه زندگی داده است، به وسیله خود انسان به طور نگران کننده ای مورد تهدید قرار گرفته است. که گاهی براثر بی توجهی به سلامت حیط زیست و سلامت انسانها، فعالیت هایی صورت می گیرد که عوامل مخرب آثار زیانبار و غیر قابل جیرانی را ایجاد می کنند. هدف از این مقاله، بررسی و تحلیل عوامل مخرب آلودگی بر محیط زیست و فقر اجتماعی و اثرات آلودگی را مورد بررسی قرار گرفته است و اقداماتی جهت جلوگیری آلودگی هوا و محیط زیست ارائه شده است. این تحقیق با استفاده از روش های کتابخانه ای و اسنادی و توصیفی- تحلیلی بوده است و در پایان، راهکارها و پیشنهاداتی جهت جلوگیری از آلودگی محیط زیست ارائه شد است.

کلیدواژه ها:

فقر ، فقر اجتماعی ، آلودگی ، محیط زیست