وظایف اخلاقی حاکمان سیاسی در مقابل مردم از منظر حضرت علی (ع)

مفروض مقاله این است که حکومت های دینی عموماً و حکومت ا سلامی خصوصاً باید در حوزه سیاست، حکومت و اداره امور مردم به اصول و مبانی اخلاقی پایبند باشند؛ چون اخلاق جزء تفکیک ناپذیر ادیان الهی و پیروان آنهاست. از طرف دیگر شکی نیست که حیات اجتماعی مستلزم تشکیل نظام حکومتی و پیدایش قدرت و دولت در جامعه خواهد شد. با توجه به دو واقعیت فوق الذکر، ضروری بودن وجود حکومت و اداره سیاسی و اجتماعی مردم توسط حاکمان بعنوان یک امر ضروری از منظر حضرت علی (ع) مورد تاکید و تایید قرار گرفته است و برای مدیری تآن حکومت و راهنمایی به سمت سعادت بخشی و جلوگیری از سوء استفاده ها و انحرافات اصول اخلاقی را از قبیل لزوم وفای به عهد و پرهیز از خیانت، لزوم رعایت عدالت در حکومت، پرهیز از دنیگرایی، باور بر ناظربودن خداوند به اعمال انسان، یا سپاری مرگ و روز رستاخیز، تقویت و گسترش رابطه عاطفی، انسانی و دینی با مردم و گوش سپردن به ندای وجدان معرفی نموده و رعایت آنها را لازم شمرده است. این مقاله قصد دارد تا با بیان دیدگاههای حضرت علی (ع) در خصوص اصول اخلاقی و حکومتی و نقش آنها در کنترل و کارکرد مثبت حکومت و نظام سیاسی در قبال مردم را تبیین نماید.

کلیدواژه ها:

حاکمیت ، نظام سیاسی ، وظایف اخلاقی ، مردم ، نهج البلاغه