بهاره مزینانیان - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب
نیلوفر نیکقدم - استادیار گروه معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب

انرژی یکی از مهمترین عوامل تولید است و در توسعه صنعتی کشورها نقش بسزایی دارد. انرژی های فسیلی جزء منابع پایان پذیر و رو به اتمام است و به همین دلیل امروزه، راهکارهای استفاده از انواع انرژی های تجدیدپذیر مورد توجه قرار گرفته است. با توجه به حاکمیت صنعت بر جوامع، تغییر اقلیم یا گرمایش زمین، چالشی جهانی و تهدیدی جدی برای محیط زیست کره زمین به شمار می رود که عمده ترین دلیل آن شدت یافتن فعالیت های صنعتی انسانها است و سبب تغییرات کلی در شرایط اقلیمی نقاط مختلف زمین شده و به ناچار بر طراحی اقلیمی ساختمانها نیز تاثیرگذار خواهد بود. در پژوهشی تحت عنوان پهنه بندی اقلیمی ایران؛ مسکن و محیط های مسکونی، کل کشور به 8 زیرگروه اقلیمی تقسیم و با توجه به نیازهای حرارتی سالانه در هر زیرگروه، اهداف عمده طراحی اقلیمی تعیین و روش های مختلف دستیابی به هر یک از اهداف در بازه زمانی 1982-1966 میلادی پیش بینی شده است. این مطالعه ملاک طراحی اقلیمی بسیاری از معماران قرار دارد. در پژوهش حاضر، با توجه به پدیده گرم شدن زمین، با بکارگیری ، مولفه های اقلیمی مربوط به آمار سال های اخیر و با استفاده از نرم افزار اقلیمی کلایمت کانسالتنت و مدل آسایش حرارتی اشری 55 به بررسی تغییرات اقلیمی در یک فاصله زمانی حدود 30 ساله پرداخته تا مشخص شود که راهکارهای اقلیمی قبلی تا چه اندازه قابلیت استناد و استفاده در ساختمان های امروز شهر بوشهر را دارند. اهم نتایج نشان می دهد که تعداد ماه هایی که شرایط آسایش حرارتی به صورت طبیعی در بوشهر برقرار بوده، به نسبت گذشته کمتر شده است. همچنین تعداد ماه هایی که باید از سیستم های سرمایشی و گرمایشی برای دستیابی به شرایط آسایش استفاده شود و راهکارهای دستیابی به آن، به نسبت قبل تغییر کرده است.

تغییرات اقلیمی، نرم افزار کلایمت کانسالتنت، طراحی اقلیمی، بوشهر