طراحی مرکز درمانی جهت بیماران روانی با تمرکز بر فضاهای معمارانه مورد نیاز

از گذشتههای دور تاکنون، بیماران روانی با بروز رفتارهائی برخلاف هنجارهای اجتماعی، اعمال ناشایست و گاه خطرناک،ناخواسته، سدی بین خود و سایر افراد اجتماع ایجاد کردهاند که گاه دامنهی این امر به قطع ارتباط سایر اعضای اجتماع با خانواده-های این بیماران نیز کشیده شده است. هر قدر شدت اختلال و روان پریشی این بیماران بیشتر میگردد، امکان آزار رساندن به خود واطرافیان وی بیشتر شده و برقراری ارتباط با آنان سختتر و خطرناکتر می گردد و از همه دردناکتر آنکه در همه ی جوامع بشری،بویژه جامعه ما، به این بیماران به چشم موجودات زندهی بدون درک و فهم نگریسته میشود و بهایی برای زندگی آنها قائل نیستند.هدف این پروژه، طراحی فضایی بهینه با استانداردهای جهانی و هوشمندانه به منظور نگهداری و درمان این بیماران می باشد.آسایشگاه مورد نظر برای افراد دارای اختلالهای جزئی تا روان پریشی در نظر گرفته شده است. مطالعات این تحقیق به عنوان اولینگام در پژوهشی نو است که در قالب آشتی دادن دانش روان پزشکی نوین با معماری امروز صورت گرفته است. در این مقاله بهمطالعه و شناخت بیمار روانی، سوابق و پیشینه ی تاریخی، پیشینه ی دانش روان پزشکی در دنیا و در ایران در مقاطع زمانی، پرداختهشده است. همچنین جمعآوری و پردازش دادهها و ناهنجاری ها ی رفتاری طبقه بندی شده و انواع اختلالات روانی فضاشناسیمعماری و احساسات پدید آمده بر اثر عناصر شکل دهندهی فضا مورد بررسی قرار می گیرد. در انتها نیز به تحلیل و ارزشیابی یافته هاپرداخته شده و بخش های بستری، فضاهای درمانی و خدماتی و پشتیبانی و شرایط مطلوب آنها معرفی و پیشنهاد می گردد. همچنیننمونه های داخلی و خارجی مورد بررسی و تحلیل قرار می گیرد. نتیجه گیری و پیشنهاد پژوهش نیز شامل مکانیابی، تحلیل سایت،نقشه های فاز یک و پیشنهاد برای پژوهش های آینده می باشد.

کلیدواژه ها:

روان ، روانشناسی ، معماری ، آسایشگاه روانی