بررسی کیفیت مکان با محوریت حافظه ی تاریخی شهروندان در بافت های فرسوده بافت حاجی در شهر همدان با توجه به طرح های اخیر بهسازی و نوسازی در سیاست های شهری امروز

جریان توسعه شهر نشینی در ایران نسبت به کشورهای صنعتی دیرتر اتفاق افتاد ایران به عنوان یک کشور در حال توسعه از الگوهایی استفاده می کند که خود تولید کننده ی آن نیست این الگوهای توسعه همگی حالتی برون زا دارند این توسعه با خود هجوم جمعیت را به همراه داشته است این امر موجب عدم نظم در محیط های شهری شده است این رشد سریع الوقوع شهر نشینی و الگوهای شهری وارداتی اصالت را از محیط زدوده است تاریخ شهرها به نیت توسعه روز به روز محوتر می شوند و فضاهایی جایگزین این اصالت و تاریخ می شود که شاید سنخیتی با بستر فرهنگی و تاریخی مکان ندارد نداشتن یک حافظه ی تاریخی موجب به خطر افتادن سلامت روان شهروندان می شود هممین طور به دلیل نداشتن یک برنامه ی شهری مشخص و تئوریک شهر نمایی چهل تکه پیدا می کند که این بی نظمی زیبایی و کیفیت مکان را ازبین می برد

کلیدواژه ها:

کیفیت مکان ، بافت فرسوده ، نوسازی ، حافظه ی تاریخی ، سلامت روان شهری