ناصر مشهدیزاده دهاقانی - مهندسان مشاور ایوان نقش جهان

ساکنین شهرهای ایران و از جمله تهران از دیرباز ساز و کارهای سنتی مردم نهاد زیاد و متنوعی را در جهت ساماندهی امور اجتماعی و اقتصادی شهر و محلات آن تعریف کرده اند. یکی از نهادهای سنتی فعال هیأت های مذهبی هستند. هر چند فعالیت هیأت های مذهبی بیشتر برروی مدیریت و برگذاری مراسم مذهبی متمرکز است اما چه در گذشته و در زمان حال به لحاظ احساس مسئولیت و حس همدردی اجتماعی متأثر از آموزه های مذهبی و ارزش های انسانی و اخلاقی فعالیت های جنبی دیگری را نیز در برمی گیرد. بررسی کلی و اولیه تعدادی از این هیأت ها نتایج بسیار جالبی را برای تدوین یک الگوی بهره برداری از این قابلیت در جهت نوسازی و بازسازی بافت های فرسوده و تاریخی فراروی ما قرار می دهد. از آنجا که هیأت های مذهبی به عنوان یک نهاد مردمی از ساختار قابل توجهی در زمینه مدیریت، نظم، تأمین منابع مالی و ...، بر مبنای احترام گسترده ای به ویژه در جهت تأمین منابع مالی، تدارکات و پشتیبانی هستند، می توانند با اعمال سیاست های تشویقی، محرکی و تحصیصی تبدیل به نهادهایی مردمی و محلی برای نوسازی و بهسازی بافت تاریخی و فرسوده شوند. در این مقاله ویژگی های هیأت های مذهبی و پیشنهادات مربوط به استفاده از قابلیت ها و ظرفیت های آنها در جهت نوسازی و بهسازی بافت آورده شده است