نگاهی بر مبنای و مفاهیم زیبایی شناسی اسلامی وتبلور آن در بقعه متبرکه امامزاده حسین(ع) قزوین

درباره زیبایی شناسی اسلامی بر خلاف زیبایی شناسی غربی، تحلیل انتقادی چندانی صورت نگرفته است از این رو درک کامل مفاهیم آن مشکل خواهد بود، اما فهم اولیه عوامل موثر در ادراک خوشایند بودن محیط امکانپذیر است . این پژوهش در پی کشف قوانین حاکم بر این احساس است و از چنین منظری در معماری فضاهای ساخته شده مسلمانان می نگرد که تجلی روح زیبایی در این محیط ها فرایندی معنوی و جلوه ای ظاهریدارد. توجه به تجلیات زیبایی در معماری مبتنی بر فرهنگ اسلامی – ایرانی از آنجا مایه دقت نظر است که می تواند راز توانمندی مظاهر معماری گذشته را در برانگیختن مخاطب و نیل به تجربه زیبایی شناختی آشکار نماید . لذا بازشناسی ویژگی های متداوم صیقل خورده فضا که بتواند موجبات انبساط خاطر مخاطب را فراهم آورد نکته ای است که نوشتار حاظر سعی دارد به وجود از آن دست یابد ، که امروز نیز قابل باز آفرینی باشد . برای این منظور موارد مذکور در بنای بقعه متبرکه امامزاده حسین بن علی بن موسی الرضا(ع) مورد بررسی و بحث قرار گرفته است

کلیدواژه ها:

امامزاده حسین (ع) ، بقعه ، معماری ، زیباشناسی اسلامی