مهناز اکبری - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشکده علوم جغرافیایی، دانشگاه خوارزمی
شهناز اکبری - دانشجوی کارشناسی ارشد مردم شناسی، دانشگاه آزاد اشلامی واحد تهران مرکزی

از جمله علل بروز بحران هویت در شهرهای ایران، ناهماهنگی کالبد توسعه های معاصر با اصول و ارزش های ملی، فرهنگی، تاریخی و زیستی می باشد که ناشی از تقلیدهای کورکورانه و ناقص از الگوهای غربی است. معیارهای پایداری شهرها که شامل جنبه های اقتصادی، اجتماعی وزیست محیطی است که امروزه به یک عنصر مهم در برنامه ریزی شهری تبدیل شده است. چنانچه این معیارها به شکل صحیحی در قالب ضوابط و مقررات شهرسازی در آید، به گونه ای که الگوی ایرانی- اسلامی در آن نمود داشته باشد، گام مؤثری در تحقق اهداف و آرمان های توسعه پایدار خواهد بود. هدف از مقاله حاضر یافتن معیارهایی برای شهرهای پایدار بر مبنای الگوی ایرانی- اسلامی است که در آن ابتدا به تجزیه و تحلیل مفهوم توسعه پایدار پرداخته شده و ویژگی ها و ضوابط موجود درآنها بیان می گردد. سپس با توجه به ویژگی های یک شهر اصیل اسلامی، اصول و معیارهای آن با شهرهای پایدار مورد مقایسه قرار میگیرد تا در پایان معیارهایی ارائه گردد که توجه به آنها علاوه بر اینکه الگوی ایرانی- اسلامی را در شهرسازی تداوم می بخشد، راهگشای برخی مسائل توسعه شهرهای پایدار نیز خواهد بود.

شهر اسلامی، توسعه پایدار، ویژگی شهر اسلامی، شهر پایدار