مقایسه یادگیری خودنظم ده بین دانش آموزان تیزهوش و عادی شهر یزد

امروزه اهمیت پیشرفت و موفقیت در تحصیل، به عنوان یکی از مهم ترین هدف های برنامه های آموزشی بر هیچ کس پوشیده نیست. بسیاری از والدین تمام تلاش خودرا به منظور تحصیل فرزندان خود به کار می گیرند؛ و بسیاری از مدارس برنامه های فشرده ای را به این منظور تدارک دیده و به اجرا در می آورند. به دلیل اهمیت پیشرفت و موفقیت در تحصیل، برای خانواده ها و مؤسسه های آموزشی این نیاز احساس می شود تا مؤلفه های مرتبط با پیشرفت و موفقیت تحصیلی مورد شناسایی قرار گیرند تا مؤلفه هایی که توانایی و امکان ایجاد تغییر در آن ها وجود دارد در راهبردهای مداخله ای مد نظر قرار گیرند. روش بررسی: این پژوهش، با هدف بررسی تفاوت دانش آموزان تیزهوش و عادی در یادگیری خودنظم ده انجام شده است. روش تحقیق این پژوهش از نوع مطالعات همبستگی است. در این پژوهش جامعه ی آماری تمامی دانش آموزان دختر و پسر دبیرستان های عادی و استعداد درخشان شهر یزد (925 نفر تیزهوش و 14137 نفر عادی) بودند که در سال تحصیلی 91-1390 به تحصیل اشتغال داشتند. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. بدین صورت که ابتدا از بین دانش آموزان تیزهوش با توجه به جدول مورگان 364 نفر از هر دو جنس کاملاً تصادفی انتخاب شدند؛ و سپس با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای دو دبیرستان عادی از هر جنس انتخاب و سپس به همان تعداد دانش آموز عادی کاملاً تصادفی از بین آنان انتخاب شد. ابزارهای اندازه گیری در این پژوهش پرسشنامه راهبردهای انگیزشی برای یادگیری پنتریچ و همکاران (1991) بوده است. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که دانش آموزان تیزهوش در یادگیری خودنظم ده به طور معناداری دارای عملکرد بالاتری بوده اند (آزمون دو دامنه P<0/0001 و df=706 و t=2/95) همچنین دختران نسبت به دانش آموزان پسر به طور معناداریدر یادگیری خودنظم ده دارای عملکرد بهتری (آزمون دو دامنه P<0/0001 و df=706 و t=3/745). نتیجه گیری: با توجه به نتایج پژوهش می توان در نظر داشت که یادگیری خودنظم دهمی تواند به عنوان یکی از مؤلفه های اثرگذار در پیشرفت تحصیلی به دانش آموزان تیزهوش امکان بیشتری را در بهره مندی از توانایی های ذهنی خود داده است. همچنین می توان انتظار داشت که با آموزش مناسب یادگیری خودنظم ده به دانش آموزان عادی آن ها را در افزایش توانمندی های تحصیلی یاری نمود.

کلیدواژه ها:

یادگیری خودنظم ده ، دانش آموزان تیزهوش ، انگیزش یادگیری