سرطان آندومتر، عوامل خط ساز، پاتوفیزیولوژی

سرطان اندومتر شایع ترین سرطان ژینکولوژیک و 6% بدخیمی ها را در زنان شامل می شود. میزان شیوع آن در آمریکای شمالی بالا است وبعد از آن اروپا قرار گرفته و در آمریکای جنوبی رو بکاهش می گذارد. افزایش انسیدانس ان بدلیل کاهش در سرطان سرویکس، افزایش طول عمر و فاکتورهای تغذیه ای(چاقی) است. انسیدانس سرطان آندومتر در جنوب و شرق آسیا و همینطور در بیشتر نقاط آفریقا کم است. اثر طولانی مدت و بدون تقا بل استروژن و شرایطی که در آن اختلالات قاعدگی وجود دارد، افزایش خونریزی های حوالی یائسگی ،منارک پیش رس، سابقه قبلی هیپرپلازی آندومتر با آتی پی درمان تاموکسیفن برای سرطان پستان، سابقه فامیلی سرطان های اندومتر، پستان، تخمدان، و سندروم سرطان کولورکتال نان پولیپوزیس، دیابت و پرفشاری خون است. آدنوکارسینوم اندومتر در دوره تولید مثلی و یائسگی اتفاق می افتد. تقریبا 5% از بیماران کمتر از 40سال دارند و 20 تا 25% قبلا از یائسگی می باشند. پاتو فیزیولوژی: در بیشتر موارد سرطان آندومتر از هیپرپلازی آندومتر شروع شده و بخوبی افتراق یافته و معمولا پیش آگهی مناسبی خواهد داشت. اما سرطانی که در زمینه اندومتر اتروفیک و یا بدون تاثیر هورمونی بروز نموده باشد تهاجمی تر عمل نموده و سلول های افتراق نیافته با پیش آگهی بدنسبت به کانسر آندومتر وابسته به هورمون استروژن دارد. سرطان آندومتر معمولا از جزء غددی آندومتر در بالای رحم منشاء گرفته، ممکن است موضعی یا منتشر بوده و یا در یک پولیپ اندومتر ظاهر شده باشد(گاهگاهی) بیشترین تغییرات مولکولار ژنتیک اولیه در تومورهای نوع یک موتاسیون هائی در instability oncogene and microsatellite PTEN tumor suppressive gene and K-ras و در تیپ 2همراه است با موتاسیون P53 در بیماران با تومورهای افتراق نیافته بدون توجه به درجه افتراق، تهاجم به میومتر و غدد لنفاوی و متاستازهای دور دست رخ می دهد. انتشار اولیه معمولا به آندومتر میومتر، و همین طور از فوندوس به ایسم رحم و سرویکس و از راه لنفاتیک به غدد لنفاوی لگن پدید می آید.د سرطان نهایتا از راه خون به ریه ها، کبد، ممغز، استخوان ها متاستاز می دهد. انتشار از راه لوله و دیواره رحم بداخل فضای صفاقی در تومورهای تهاجمی رخ می دهد. میزان انتشار خارج رحمی و متاستاز لنفاتیک و عمق رحم و انتشار آندوسرویکال بستگی به فاکتورهای هیستولوژیک و موارد با پیش آگهی وخیم دارد. تقریبا نیمی از موارد با لنفادنوپاتی متاستاتیک در لگن به غدد لنفاوی پاراآئورتیک متاستاز داده اند.