اثر سنجی بکارگیری سیستم اولویت دهی چراغ راهنمایی و رانندگی به حمل و نقل عمومی (TSP)، با استفاده از روش Phase Switching در نرم افزار SCATS (مطالعه موردی تقاطع طبرسی – مجلسی مشهد)

افزایش روز افزون جمعیت و گسترش حمل و نقل، خیابانها و بزگراه های شهری، روز به روز شلوغتر و پرازدحام تر از گذشته می شوند علاوه بر این توسعه فیزیکی خیابان ها و بزرگراه ها در برخی ازمناطق (مانند هسته مرکزی شهر) غیر ممکن و در بسیاری از محل ها، پر هزینه و بی فایده است. حتیدر صورت امکان توسعه فیزیکی معابر، نیازهای حمل و نقلی شهروندان از آن پیشی گرفته و ازدحام وترافیک مجددا در معابر توسعه یافته مشاهده خواهد شد. تنها راهکار منطقی برای برون رفت از اینمعضل، توسعه حمل و نقل عمومی است. لذا در کشورهای توسعه یافته، عموماً سیستم های حمل ونقل عمومی اعم از ریلی و جاده ای مشاهده میشود که با نظم خاصی به شهروندان خدمت رسانی می کنند.سیستم اولویت دهی چراغ به حمل و نقل عمومی که به اختصار بیان می شود ، یکی از راهکارها برای افزایش میزان سرویس دهی سامانه های حمل و نقل عمومی و بخصوص اتوبوسرانی است. در اینسیستم با تعریف اولویت در محل تقاطعهای فرماندهی سعی می شود که برنامه زمانبندی پیش بینیشده برای حمل و نقل عمومی به بهترین وجه اجرا شده و از این طریق کارایی ناوگان موجود ارتقایابد. . در حال حاضر سیستم کنترل هوشمند SCATS در مشهد و دیگر کلان شهرهای کشورمان جهت کنترل چراغ های راهنمایی و رانندگی مورد استفاده قرار گرفته است. در این پژوهش سعی برآن است که ضمن بررسی روشهای مختلف تعریف اولویت حمل و نقل همگانی ، یک نمونه طراحی و اجرا شده برای شهر مشهد در سیستم کنترل هوشمند SCATS، با استفاده از سوییچ های کنترلی این سیستم، ارائه و ضمن بررسی داده های AVL سیستم BRT شهر مشهد، نتایج این اجرا در قالب مطالعات قبل و بعد زمان سفر برای وسیله نقلیه و مسافر وشاخص درصد موفقیت عبور، به طور مجزا،ارزیابی گردد و در انتها راهکارهای لازم برای بهبود و ارتقا این سیستم بیان شود.

کلیدواژه ها:

سیستم های اولویت دهی چراغ راهنمایی و رانندگی ، TSP ، سیستم حمل و نقل عمومی ، سیستم SCATS