سجاد احمدی زاد - دانشیار گروه فیزیولوژی ورزش، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
کیوان خرمی پور - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی دانشگاه تهران (نویسنده مسئول)
میثم ترابی - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش، دانشگاه گیلان
سودا محرم زاده - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش، دانشگاه شهید رجایی تهران

سابقه و هدف: در دهه اخیر استفاده از مکملهای ورزشی جهت افزایش عملکرد در ورزشکاران شایع شده است، اما قابلیتتأثیرگذاری بسیاری از این مکملها بر عملکرد هنوز تأیید نشده است؛ بنابراین هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر مصرف حاد مکمل پمپ بر توان بیهوازی ورزشکاران بود. مواد و روشها: نه دانشجوی رشته تربیت بدنی با میانگین سن 2/26±20 سال و وزن 5/48±75 کیلوگرم بهطور داوطلبانه در این تحقیق که به صورت دو سو کور انجام شد شرکت کردند. آزمودنی ها دو بار آزمون وینگیت 30 ثانیه ای را به فاصله یک هفته انجام دادند که یکبار با مصرف مکمل پمپ و یکبار بدون مصرف آن بود.آزمودنی ها در جلسه مکمل 23 گرم مکمل پمپ را 45 دقیقه قبل از فعالیت مصرف کردند. موادی که در این مکمل وجودداشته و قابلیت تأثیر بر توان بیهوازی را دارند شامل کافئین، کراتین، بتا آلانین، ال-آرژینین و تا حدودی ویتامین ها و موادکربوهیدراتی می باشد. جهت تعیین تأثیر مصرف حاد مکمل پمپ بر توان بیهوازی، فشار سیستولی و ضربان قلب از آزمونآماری t وابسته استفاده شد. یافته ها: آنالیز داده ها نشان داد که مصرف حاد مکمل پمپ تأثیر معنیداری بر حداکثر، میانگینو حداقل توان بی هوازی، فشار سیستولی در این آزمودنی ها نداشت و فقط ضربان قلب در جلسه مصرف مکمل بلافاصله بعد ازفعالیت بیشتر بود. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این تحقیق مصرف حاد مکمل پمپ 45 دقیقه قبل از انجام فعالیت هیچتأثیر معناداری بر توان بی هوازی ندارد.

مکمل پمپ، توان بی هوازی، آزمودن وینگیت، کافئین