رابطه طرحواره های ناکارآمد اولیه با نگرش نسبت به مدرسه، خودپنداره و پیشرفت تحصیلی درس علوم تجربی دانش آموزان متوسطه اول

پژوهش حاضربا هدف بررسی رابطه طرحواره های ناکارآمد اولیه با نگرش نسبت به مدرسه و خودپنداره در دانش آموزانمقطع دبیرستان شهر لرگان به روش توصیفی - همبستگی انجام شد. جامعه آماری، شامل نوجوانان 14 تا 18 سال شهرلردگان که در سال تحصیلی 94-93 در مقطع متوسطه مشغول به تحصیل بودند، که 150 نفرآنان به روش تصادفی خوشهای مرحله ای انتخاب و در این پژوهش شرکت نمودند. برای جمع آوری داده ها از فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره هایناکارآمد اولیه یانگ، پرسشنامه ی خودپنداره تحصیلی که توسط دلاور تهیه شده وپرسش نامه سنجش نگرش نسبت به مدرسه (فرم تجدید نظر شده) (مک کوچ و سیگل، 2003) استفاده شد. داده ها با آزمون های همبستگی و رگرسیونچند گانه، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته های پژوهش نشان داد که طرحواره های ناکارآمد اولیه با نگرش نسبتبه مدرسه، خودپنداره از یک رابطه منفی و معکوس برخوردارند. بدین ترتیب نتیجه گرفته شد، وجود طرحواره های ناکارآمد اولیه در نوجوانان باعث نگرش منفی نسبت به مدرسه، خودپنداره منفی می شود.

کلیدواژه ها:

طرحواره های ناکارآمد اولیه. نگرش نسبت به مدرسه ، خودپنداره