محمد نظری چمازکتی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه معماری، مهدیشهر، دانشگاه آزاد اسلامی
انسیه قربانی نیا - هیات علمی گروه هنر و معماری، - واحد تهران شرق (قیام دشت)، دانشگاه آزاد اسلامی

به دنباله افزایش جمعیت مسن در اروپا و سایر نقاط جهان، در ایران نیز مسئله سالخوردگان به تازگی به یک دغدغه مهم تبدیل شده است. پیش بینی ها حاکی از این است که تا سال 0202 میلادی تعداد سالمندان جهان به یک میلیارد نفر برسد . به طور متوسط 61 درصد جمعیت کشورهای صنعتی را سالمندان تشکیل می دهند . در کنار میزان مرگ و میر، امید به زندگی از شاخص های مهم و موثر مولفه های اجتماعی سلامت SDH بوده و همچنین بیانگر وضعیت فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و بهداشتی هر جامعه است. سالمندان، در جامعه بعد از بازنشستگی به جای لذت از زندگی، استراحت و تفریح به افرادی تبدیل میشوند که به دلیل ایجاد احساس ناکار آمدی و طرد شدن دچار افسردگی روحی گردیده و این امر تأثیر زیادی در طول عمر مفید آنها و پایین آمدن امید به زندگی در جامعه خواهد داشت . به نظر می رسد ایده سالمندی موفق، راهکار مناسبی جهت کاهش مشکلات دوران سالمندی باشد. به نظر می رسد، شناخت ویژگی های جسمانی و روانی و درک نیازهای مختلف سالمندان و تلاش در جهت پاسخگویی به این نیازها و احترام به ترجیحات آن ها در طراحی و بهسازی فضاهایی مخصوص آنان، می تواند در زندگی خوب سالمندی و بهبود کیفیت و امید به زندگی آن ها و دستیابی به اهداف سالمندی موفق، مؤثر باشد. هدف این پژوهش، فضاهای معماری برای سالمندان در جهت بهبود کیفیت زندگی می باشد.

طراحی، امید به زندگی و سالمندان