بررسی معماری بومی زمینه ساز معماری پایدار

معماری بومی یا سرزمینی, می تواند به هر نوع معماری که به یک مکان خاص تعلق داشته باشد, گفته شود. این می تواند معماری ساختمان های ساده روستایی شهری تا ساختمان های بزرگ و حتی بناهای یادمانی را دربرگیرد معماری – بومی ازقرن 18 میلادی به صورتی جدی موردتوجه علاقه مندان آن قرارگرفته وتاکنون نیزاین علاقه وتوجه ادامه داشته است . درطول این زمان دهه 1960 ازاهمیتی خاص برخورداراست .دراین دوران مطالعات وتحقیقات معماری بومی باهدف ونگرش جدیدصورت گرفت ودنبال شد . معماری بومی اکنون حوزه ای است که اغلب بر بوم و بر، طایفه و فرهنگ مردمی و عامیانه، معماری روستایی و سنتی و ..... دلالت دارد.مفهوم پایداری ،نتیجه اگاهی بشر نسبت به مسائل محیط زیست و مشکلات فرهنگی اجتماعی و اقتصادی می باشد.یکی از مهمترین اهداف توسعه پایدار،حفظ طبیعت و اصلاح نگاه به ان - است و تجلی توسعه پایدار در حوزه محیط ساخته شده،معماری پایدار نامیده می شود. پرسش اصلی پژوهش این است که شاخص های معماری بومی در رابطه با رویکرد معماری پایدار چیست؟ روش تحقیق توصیفی تحلیلی و گردآوری اطلاعات اسنادی و کتابخانه ای است.چارچوب نظری پژوهش بر این پدیده - استوار است که استفاده از اصول طراحی بومی در شکل گیری معماری پایدار موثر است. هدف از این پژوهش بررسی معماری بومی در رابطه با رویکرد پایداری می باشد. نتیجه این بررسی نشان می دهد که توجه به ویژگی های بومی، از دو جهت قابل توجه است: یکی، ایجاد بستر مناسب برای شکل گیری معماری پایدار و دیگری، استفاده از ارزش های تکرارپذیر معماری بومی، در فرآیند معماری پایدار.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، فرایند معماری ، معماری بومی