عادله ابراهیمی خارکشی - دانش آموخته کارشناسی ارشد صنایع چوب، دانشگاه تربت دبیر شهید رجایی تهران
حسن قاسم بیگی - دانشجوی کارشناسی ارشد صنایع چوب، دانشگاه تربت دبیر شهید رجایی تهران
محمد غفرانی - دانشیار گروه صنایع چوب، دانشگاه تربت دبیر شهید رجایی تهران

در دهه اخیر، استفاده از الیاف سلولزی، در ساخت چندسازه های الیاف طبیعی پلاستیک (چوب پلاستیک) به طور روزافزونیافزایش یافته است. پرکننده های سلولزی به شکل آرد یا الیاف، در مقایسه با پرکننده های معدنی، به دلایلی از قبیل ارزانی،فراوانی، در دسترس بودن، وزن مخصوص پایین، بازیافت پذیر بودن، دوستدار محیط زیست بودن و زیست تخریب پذیر بودنجایگزین بسیار خوبی برای پرکننده های معدنی نظیر شیشه، تالک، میکا و گرافیت در تولید فراورده های چندسازهای گرمانرمشده اند. اخیرا استفاده از نانوذرات جهت تقویت هرچه بهتر اتصالات میان الیاف لیگنوسلولزی و پلاستیک ها و همچنین افزایشبسیاری از خواص مکانیکی کامپوزیت بدست آمده مورد مطالعه قرار گرفته است. ذرات تقویت کننده نانو، سطح وسیعی را ایجادکرده و باعث افزایش سطح تماس آنها با ماتریس پلیمری می شود . این پدیده باعث به وجود آمدن موادی با خواص جدید و بهبودمقاومت های کششی، خمشی، مقاومت به جذب آب، مقاومت حرارتی و ... می شود. بنابراین در این مطالعه تعدادی از پژوهش هایانجام گرفته پیرامون استفاده از نانوذرات در تولید کامپوزیت چوب پلاستیک با الیاف سلولزی طبیعی مورد بررسی قرار گرفته ونتایج حاصله ارزیابی شدهاند. به عنوان یک نتیجه کلی میتوان گفت که استفاده از نانوموادی نظیر نانو رس و نانو کربن با درصدوزنی 2 تا 4 % وزن نهایی کامپوزیت، بهترین تاثیر را جهت افرایش مقاومت های فیزیکی و مکانیکی نشان می دهد.

الیاف و پرکننده های سلولزی، کامپوزیت چوب پلاستیک، نانو ذرات، خواص فیزیکی و مکانیکی