بررسی تاثیر روکش های ژئوسنتتیک بر عملکرد ستون های سنگی

ستون های سنگی به عنوان یک گزینه ایده آل جهت بهسازی خاکهای لایه ای سست، رس و ماسه های لای دار شل به شمار می روند. با اجرای ستون های سنگی به سطح مناسبی از مقاومت برشی، پایداری در شیروانی مقدار نشست مجاز و ضریب ایمنی در روانگرایی خواهیم رسید. کاربردهای ستون سنگی شامل تقویت پی خاکریزها و یا سازه های بزرگ، پایه بزرگ راهها و ... می باشد. با توجه به شرایط اجرا روش ستون سنگی بیشتر به عنوان یک روش تجربی شناخته شده است و نیاز به تحقیقات گسترده تر جهت پیش بینی مقاومت نهایی خاک تقویت شده با این روش، ضروری به نظر می رسد. در این مقاله با استفاده از روش اجزای محدود و به صورت سه بعدی عملکرد گروه ستون های سنگی روکش شده با ژئوسنتتیک مورد بررسی قرار گرفته و میزان اثر روکش ژئوستنتتیک در بهبود عملکرد ستون های سنگی معمولی از طریق بررسی نتایج نشست و تغییر شکل جانبی (شکم دادگی) مطالعه شده است. همچنین به بررسی اثر پارامترهای مختلف ستون سنگی مانند زاویه اصطکاک داخلی و مدول الاستیسه تاثیر مستقیم در تعدیل نشست و افزایش ظرفیت باربری ستون های سنگی روکش شده با ژئوستنتتیک دارند. همچنین با بررسی اثر تغییر آرایش طول روکش ستون ها مشاهده شده است که می توان به جای روکش نمودن تمام ستون های واقع در گروه تنها با روکش نمودن ستون های پیرامونی و بدون کاهش قابل ملاحظه در ظرفیت باربری، به طراحی بهینه و اقتصادی دست یافت.

کلیدواژه ها:

گروه ستون سنگی ، روش اجزای محدود ، بهسازی خاک ، ژئوستنتتیک