لیلا آقاجان زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی

این تحقیق به منظور ارزیابی تاثیر توسعه فیزیکی شهری ونقش آن در تغییر کاربری اراضی کشاورزی در ناحیه ورامین انجام شده است. مساله اساسی این تحقیق دگرگونی ناهنجار و نامتعادل ساختار کشاورزی، بروزمسائل و مشکلات زیست محیطی، تحولات شدید و ناموزون جمعیت و سکونت گاه های شهری و روستایی ناحیه مورد مطالعه و در نتیجه تغییر کاربری اراضی مستعد کشاورزی بوده است. محدوده مورد مطالعه شهرستان ورامین و دوره ی زمانی تحقیق سال های 1370 تا 1393 می باشد. روش به کار رفته در این تحقیق به منظور گردآوری اطلاعات شامل تکنیک سنجش از دور و مطالعات اسنادی موجود بوده است. در بخش سنجش از دور نرم افزارهای Arc GIS و Arc catalog و در تحلیل آماری نرم افزار SPSS و EXCEL به کار گرفته شده است. براساس نتایج بدست آمده وسعت اراضی مسکونی از 2238.6 هکتار در سال 70 به 6506.5 هکتار در سال 93 افزایش یافته است، که تقریبا برابر مساحتی حدود 4268 هکتار می باشد. بر طبق نتایج بدست آمده توسعه فیزیکی مسکونی نقش مهمی در تغییر کاربری اراضی کشاورزی نداشته به طوریکه ضریب همبستگی این دو برابر 1000 بوده است و این به معنای عدم همبستگی می باشد. هر چند به دلیل افزایش مناطق مسکونی باید انتظار داشت از زمین های کشاورزی به میزان قابل توجهی باید کاسته شود ولی با تصرف مراتع و مقداری کمی نیز زمین های بایر توسط زمین های کشاورزی این مقدار نه تنها جبران شده است حتی به میزان 917 هکتار نیز به زمین های کشاورزی افزوده شده است. واین امر حاکی از مدیریتی صحیح در برابر حفاظت از زمین های کشاورزی در مقابل توسعه شهر نشینی می باشد.

توسعه شهری، اراضی کشاورزی، تغییر کاربری، ناحیه ورامین