مجتبی سلیمانی دامنه - دانشجوی کارشناسی رشته ی جغرافیای شهری دانشگاه زابل

رشد بیش از حد جمعیت در کشور و گشترش شهرهای بزرگ از یک سو و نابرابری های موجود در سطح معیشت زندگی رد شهر و روستا از سوی دیگر سبب شده است که علاوه بر جدایی شهرها و روستاها مشکلاتی از قبیل تمرکز سرمایه به صورت نامتوازن در کشور و شهرهای بزرگ ، تخریب بیش از اندازه محیط زیست و ... بوجود آید . از این رو ، لازم است تا تعادلی در نظام شهری کشور بوجود آید تا بتواند از تخریب های زیست محیطی جلوگیری کند و از آن ها در جهت بهره برداری صحیح استفاده نماید . علاوه بر این، در صورت تمرکز سرمایه در شهرهای بزرگ بی عدالتی اقتصادی بوجود می آید که باعث جلوگیری از رسیدن به یکی از اهداف اقتصاد کلان ( عدالت اقتصادی) می شود. تمام این موارد لزوم نوعی برنامه رثیزی منطقه ای به نام آمایش سرزیمن را ضروری می سازد . اصولا آمایش سرزمین به استفاده بهینه و عقلانی از انکانات موجود فضا (زمین، جمعیت و .. ) در جهت دستیابی به اهداف کلان ( عدالت ورش دو مهم تراز همه توسعه یکپارچه ) اطلاق می شود. در این مقاله تلاش می شود به روش تحلیلی پس از تعریف آمایش و نیز به تارییخچه این بخث دریاران و سایر کشورها نیز پرداخته و اشاره هایی به دلایل عدم اجرای این بنرامه در دوره های خاص بپردازیمم .

آمایش سرمین ، نظام شهریی، تعادل منطقه ای