مجتبی عبدالهی فرد - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه اصفهان
هادی راستی - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه اصفهان
کیوان منصوری - دانشجوی کارشناسی ارشد بیوشیمی، دانشگاه پیام نورتفت یزد
حشمت الله مرادپور - کارشناسی ارشد زمین شناسی مهندسی ،دانشگاه آزادبافق یزد

سلامت مقولهای است که نقش آن در ارتقای شاخصهای توسعه انسانی انکار ناپذیر است و در ابعاد مختلف بر فرآیند برنامه ریزی و توسعه نواحی روستایی تأثیر می گذارد. از این رو ارزیابی سطح سلامت خانوار روستایی و تبیین عوامل مؤثر بر آن ضروری به نظر میرسد، که هدف اصلی این پژوهش را تشکیل میدهد. محدوده مورد مطالعه بخش کونانی شهرستان کوهدشت است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی مبتنی تکمیل پرسشنامه است. از این میان 23 روستا و 305 سرپرست خانوار به طور تصادفی انتخاب شدند و پرسشنامهها متناسب با سهم جمعیتی روستا توزیع و تکمیل گردید. حجم نمونه بهروش کوکران محاسبه شد. روایی پرسشنامه توسط کارشناسان موضوع مورد تأیید قرار گرفت و پایایی آن به روش کرانباخ با ضریب 0/838 محاسبه گردید. طبق نتایج سطح سلامت خانوار به استثنای بعد پزشکی- بهداشتی -که بیشتر از میانگین نظری( 4/05) ارزیابی شد- در سایر ابعاد اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی و شاخص کل سلامت در حد کمتر از میانگین نظری به ترتیب با درجه میانگین (2/69) و (2/92) ارزیابی گردید. نتایج دیگر پژوهش بیانگر وجود ارتباط معنادار شاخص- های تحصیلات سرپرست خانوار، وضعیت شغلی سرپرست خانوار، میزان درآمد، نسبت اشتغال، نسبت باسوادی خانوار و نوعبیمه درمانی با سطح سلامت خانوار و همچنین عدم وجود رابطه معنادار شاخصهای جنسیت، اندازه خانوار و نوع مالکیتمسکن با سطح سلامت خانوار میباشد. بنابراین طبق نتایج سطح سلامت خانوار در محدوده مورد مطالعه از وضعیت مطلوبیبرخوردار نیست و این امر مستلزم بازنگری در سیاستگذاریها و برنامههای حوزه سلامت روستایی در ابعاد مختلف است.

سلامت خانوار، عوامل فردی و جمعیت شناختی، بخش کونانی، شهرستان کوهدشت