زینب سعیداوی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
محمدرضا انصاری - عضو هیئت علمی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
حسین صفری زرگانی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان

توجه به دقت و صحت داده های ورودی در تحلیل ها و تصمیم گیری های مهندسی از اهمیت خاصی برخوردار است . منابع خطا به طور عمده مربوط به جمع آوری، وارد کردن، ثبت، ذخیره سازی، فراخوانی، به کارگیری و تحلیل اطلاعات و در نهایت تهیه مدل ها می باشد. از جمله خطاهایی که بر داده های نقطه ای اعمال می شود، خطای مربوط به نحوه میان یابی آن هاست. این نوع خطا مربوط به نامناسب بودن روش انتخابی جهت میان یابی است. هدف این تحقیق، ارزیابی دقت روش مهم میان یابی در تخمین ارتفاع سطح ایستابی منطقه عطابیه در استان خوزستان است. برای بررسی خطای هر روشمیان یابی و انتخاب بهترین روش در تعیین تراز سطح ایستابی، از فن اعتبارسنجی متقابل استفاده شد. هم چنین جهت مقایسه آماری مدل ها از مقادیر ریشه متوسط مربع خطاها ( RMSE ) و میانگین خطای مطلق( MAE ) استفاده شد. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان می دهد که روش کریجینگ با 0.8515 = RMSE و MAE=1.106 مناسب ترین روش برای میان یابی سطح ایستابی در منطقه مورد مطالعه می باشد. هم چنین در روش کریجینگ، مدل نمایی به دلیلداشتن اثرقطعه ای کمتر نسبت به سایر مدل ها و همچنین نسبت اثرقطعه ای به حدآستانه کمتر از نیم مناسبترین مدل واریوگرام برازش شده میباشد. روشهای اسپیلاین با RMSE=1.361وMAE=1.0735 و IDW با RMSE=1.363و MAE=1.0735 به ترتیب در الویت های بعدی میان یابی سطح ایستابی منطقه قرار گرفتند.

ارتفاع سطح ایستابی، استان خوزستان، میان یابی، زمین آمار، GIS