عباس جهانگیری - کارشناسی ارشد مهندسی صنایع گرایش مدیریت سیستم و بهره وری، سازمان تامین اجتماعی، اراک، ایران

هدف از این مقاله ارائه ی یک مدل جدید نوبت دهی بر اساس قاعده ی کوتاهترین زمان پردازش، به منظور کاهش زمان انتظار بیماران سرپایی می باشد که مبنای آن از صنعت گرفته شده است. طبق این مدل ابتدا باید زمان مورد نیاز به خدمت بیماران و همچنین روند مراجعه ی آنان پیش بینی شود و بعد بیماران بر اساس مدت زمان نیاز به خدمت دسته بندی شوند و سپس در هر دسته، بیماران بر اساس سیستم آواس (اول ورود اول سرویس دهی) اولویت دهی شوند و نهایتاً دسته ها بر اساس زمان نیاز به خدمت از کمترین به بیشترین مرتب شوند .گرچه ممکن است به کارگیری این مدل پیشنهادی که چندان هم پیچیده نمی باشد کمی مشکل تر از سیستم آواس باشد و از سویی با فرهنگ جاری مردم چندان همخوانی نداشته باشد، اما می تواند بدون نیاز به افزودن هیچ گونه منابعی (نیروی انسانی، وقت، هزینه، تجهیزات و ...)، مجموع زمان انتظار بیماران را کاهش دهد و خدمات منصفانه تری را ارائه دهد.

بیمار سرپایی، زمان انتظار، کوتاهترین زمان پردازش، نوبت دهی